Magic Johnson

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Earvin "Magic" Johnson, Jr. (ur. 14 sierpnia 1959 w Lansing, Michigan) - były zawodowy koszykarz amerykańskiej ligi NBA, grający w drużynie Los Angeles Lakers w latach 80-tych i na początku 90-tych (w 1996 roku wrócił na kilka meczów sezonu zasadniczego, jednak drużynie nie wiodło się, Magic zrezygnował).

W czasie studiów poprowadził Michigan State University do tytułu mistrza NCAA w 1979 r., pokonując w finale Indiana State University Larry'ego Birda. W tym samym roku trafił do NBA, wybrany z 1. numerem draftu, gdzie stał się jednym z największych graczy wszech czasów. Grając (z 32. numerem) na pozycji rozgrywającego (point guard) aż ośmiokrotnie doprowadził popularnych "Jeziorowców" do finałów NBA, pięciokrotnie zdobywając mistrzostwo NBA (1980, 1982, 1985, 1987 i 1988). Johnson był również jedynym rookie, który zdobył nagrodę NBA Finals MVP (1980 r.). Jest jednym z 4 graczy, którzy zdobyli tytuł mistrza NCAA i NBA w kolejnych latach z rzędu. Szczególnie pamiętnym momentem jego kariery był pojedynek z Jordanem w jego ostatnim Meczu Gwiazd. Trzykrotnie wybierany MVP sezonu zasadniczego i MVP finałów NBA. Trzeci na liście najlepiej podających w historii NBA i drugi na liście największej ilości triple-doubles. W 1996 r. wybrany do grona 50 najlepszych graczy NBA wszechczasów. W 2002 r. zaliczony w poczet Panteonu Sław NBA - Naismith Memorial Basketball Hall of Fame.

Mimo wzrostu wynoszącego 206 cm jeden z najbardziej dynamicznie grających koszykarzy w historii. Jego pojedynki z Larrym Birdem i Michaelem Jordanem przeszły do historii koszykówki. Jako jedyny koszykarz w historii zagrał w Meczu Gwiazd mimo braku występów w sezonie zasadniczym (w 1992 roku, był to jego 12 występ). W 1992 zdobył złoty medal olimpijski podczas igrzysk w Barcelonie, grając w pierwszym, najsłynniejszym składzie Dream Team.

Uważany za największą gwiazdę NBA lat 80-tych.

Pomimo niezwykle bogatej kariery boiskowej, sukcesy odnosił również poza nim (wystąpił w teledysku Michaela Jacksona, prowadził talk show, jest agentem gwiazd światowego sportu min. Allena Iversona). Zasłynął z tego, że jako pierwszy sportowiec publicznie przyznał się do bycia nosicielem wirusa HIV (AIDS). Na HIV zachorował w roku 1991, w tym samym roku po raz pierwszy zakończył karierę.

W 1999 r. Magic wystąpił kilkakrotnie w barwach szwedzkiego klubu Borås.

Jest autorem książek:

Magic (1983)
Magic's Touch (1989)
Conversation with Magis: Magic talks to kids about HIV and AIDS (1992)
Jak możesz uniknąć AIDS (What you can do to avoid AIDS 1992, wyd. pol. W.A.B. 1992).
Moje życie (My Life 1992, wyd. pol. Atlantis 1993 r.)