Koniuchy (wieś na Białorusi)
Z Wikipedii
Koniuchy wieś (obecnie Kaniūkai w rejonie Soleczniki na Litwie), dawniej w powiecie lidzkim na Nowogródczyźnie na skraju Puszczy Rudnickiej. 29 stycznia 1944 partyzanci radzieccy spalili w niej większość domów, zabijając co najmniej 38 polskich mieszkańców - mężczyzn, kobiety i dzieci. Co najmniej kilkunastu mieszkańców zostało rannych, a przynajmniej jedna osoba z nich zmarła następnie z ran. Przed atakiem zamieszkana była przez około 300 polskich mieszkańców, istniało w niej około 60 zabudowań. Partyzanci radzieccy wcześniej często zabierali mieszkańcom wsi żywość, ubrania i bydło, dlatego też mieszkańcy powołali niewielki ochotniczy oddział samoobrony.
W sprawie masakry w Koniuchach prowadzone jest śledztwo IPN. Dotychczas ustalono, że napadu dokonały radzieckie oddziały partyzanckie stacjonujące w Puszczy Rudnickiej: "Śmierć faszystom" i "Margirio", wchodzace w skład Brygady Wileńskiej Litewskiego Sztabu Ruchu Partyzanckiego, oraz "Śmierć okupantowi", wchodzący w skład Brygady Kowieńskiej. Do oddziałów tych należeli Rosjanie i Litwini, większość oddziału "Śmierć okupantowi" tworzyli Żydzi i żołnierze Armii Czerwonej zbiegli z obozów jenieckich. Dowódcami byli Jacob Penner i Shmuel Kaplinsky. Według ustaleń Kongresu Polonii Kandyjskiej, będących podstawą wszczęcia śledztwa, liczba zabitych była większa (ok. 130).
W maju 2004 w Koniuchach odsłonięto pomnik pamięci ofiar, zawierający 34 ustalone nazwiska ofiar.