Kod EBCDIC
Z Wikipedii
EBCDIC (ang. Extended Binary Coded Decimal Interchange Code - w wolnym tłumaczeniu: rozszerzony zapisywany dziesiętnie kod wymiany informacji) to ośmiobitowe kodowanie znaków używane głównie w systemach IBM w latach sześćdziesiątych. Podobnie jak w kodzie ASCII można w nim zapisać do 256 różnych symboli, jednak kody te nie są ze sobą zgodne ze względu na różne numery przypisane tym samym znakom.
Pojedynczy znak zapisywany jest na 8 bitach podzielonych na dwie części. Pierwsze 4 bity, nazywane strefą, oznaczają grupę do jakiej dany znak należy, podczas gdy ostatnie 4 bity identyfikują konkretny znak. Kodowanie EBCDIC występowało w wielu wersjach, odmiennych dla różnych państw.
Tabela przedstawia kody znaków w kodzie CCSID 500, który jest wariantem EBCDIC. Znaki 0x00–0x3F i 0xFF są znakami sterującymi, 0x40 - spacja, 0x41 - spacja nierozdzielajaca, 0xCA - miękki łącznik.
| 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | A | B | C | D | E | F | ||
| 40 | â | ä | à | á | ã | å | ç | ñ | [ | . | < | ( | + | ! | |||
| 50 | & | é | ê | ë | è | í | î | ï | ì | ß | ] | $ | * | ) | ; | ^ | |
| 60 | - | / | Â | Ä | À | Á | Ã | Å | Ç | Ñ | ¦ | , | % | _ | > | ? | |
| 70 | ø | É | Ê | Ë | È | Í | Î | Ï | Ì | ` | : | # | @ | ' | = | " | |
| 80 | Ø | a | b | c | d | e | f | g | h | i | « | » | ð | ý | þ | ± | |
| 90 | ° | j | k | l | m | n | o | p | q | r | ª | º | æ | ¸ | Æ | ¤ | |
| A0 | µ | ~ | s | t | u | v | w | x | y | z | ¡ | ¿ | Ð | Ý | Þ | ® | |
| B0 | ¢ | £ | ¥ | · | © | § | ¶ | ¼ | ½ | ¾ | ¬ | | | ¯ | ¨ | ´ | × | |
| C0 | { | A | B | C | D | E | F | G | H | I | | ô | ö | ò | ó | õ | |
| D0 | } | J | K | L | M | N | O | P | Q | R | ¹ | û | ü | ù | ú | ÿ | |
| E0 | \ | ÷ | S | T | U | V | W | X | Y | Z | ² | Ô | Ö | Ò | Ó | Õ | |
| F0 | 0 | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | ³ | Û | Ü | Ù | Ú |
