Klatka kluczowa
Z Wikipedii
W procesie animacji klatka kluczowa (key frame) stanowi element łączący klatki pośrednie. Zawiera ona kluczową dla danej sekwencji ruchu informację na temat pozy (w przypadku animacji człowieka) lub rozmieszczenia elementów danej sceny (w przypadku animacji obiektów). Klatka kluczowa występuje co określoną, ale nie koniecznie stałą, liczbę zwykłych klatek pośrednich - uwarunkowane jest to typem danej animacji. Oryginalnie klatki kluczowe rysowane były tylko przez głównego animatora (reżysera filmu animowanego), a klatki pośrednie dorysowywali zwykli animatorzy. Ten workflow pozwalał na wierne odwzorowanie wizji ruchu reżysera i jednocześnie na rozłożenie pracy pomiędzy wielu animatorów. Obecnie operowanie klatkami kluczowymi to jedna z metod animacji komputerowej. W programach do animacji pojęcie to oznacza praktycznie to samo, co w animacji tradycyjnej, z tą jednak różnicą, że klatki pośrednie tworzone są (poprzez odpowiednie algorytmy) automatycznie (tweening).
Programy, które pozwalają na animację przy pomocy klatek kluczowych można podzielić na dwa typy: 2D i 3D. Są to m.in.: dla 3D - 3ds max czy Maya; dla 2D - Toon Boom Studio, Flash czy Moho.