Karabin Daewoo K2
Z Wikipedii
| K2 | |
 |
|
| karabin K2 z kolba rozłożoną | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | Republika Korei |
| Producent | Daewoo Precision Industries |
| Rodzaj | karabin szturmowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1982 |
| Produkcja seryjna | 1984 - do chwili obecnej |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 5,56 mm |
| Nabój | 5,56 x 45 mm NATO |
| Wymiary | |
| Długość | 737 mm (z kolbą złożoną) 990 mm (z kolbą rozłożoną) |
| Długość lufy | 457 mm |
| Masa | |
| broni | 3,35 kg (niezaładowany) |
| Inne | |
| Szybkostrzelność teoretyczna | 960-970 strz./min |
K2 - produkowany przez koreańską firmę Daewoo Precision Industries karabin szturmowy.
[edytuj] Historia konstrukcji
Podobnie jak w wielu innych krajach Azji Południowo-Wschodniej, tak i w Korei przez wiele lat podstawowym uzbrojeniem żołnierzy piechoty był karabin M16. Początkowo był on kupowany w USA, później produkowany na licencji nabytej od Colt Patent Firearm Mfg. Co (od 1973). W 1982 koncern Daewoo przejął produkujące broń strzelecką państwowe zakłady w Pusan i utworzył spółkę Daewoo Precision Industries, zajmującą się produkcją broni strzeleckiej. Następnym krokiem było podjęcie decyzji o rozpoczęciu prac nad nowymi broniami: karabinem i karabinkiem. Odmiennie niż w przypadku innych konstrukcji, gdzie karabinek jest po prostu skróconym karabinem i ma identyczne jak karabin mechanizmy wewnętrzne, karabin, K2 i karabinek K1 mają odmienną konstrukcję.
[edytuj] Wersje karabinu K2
- K2 - wersja standardowa
- Max-2 - (inna nazwa AR-100(C)) karabin samopowtarzalny przeznaczony na rynek cywilny USA. Dystrybutorem była firma Stoeger Industries.
- DR 200 - karabin samopowtarzalny przeznaczony na rynek cywilny USA. Karabin miał kolbę stałą połączoną z chwytem pistoletowym i nie posiadał tłumika płomieni. Przed wprowadzeniem zakazu sprzedaży "broni szturmowych" sprzedawana była także wersja karabinu DR 200 z ramową kolbą składaną. Dystrybutorem była firma Kimber of America.
- DR 300 - karabin samopowtarzalny, odmiana DR 200 kalibru 7,62 x 43 mm.
[edytuj] Opis konstrukcji
Karabinek K2 jest indywidualną bronią samoczynno-samopowtarzalną. Zasada działania oparta o wykorzystanie energii gazów prochowych odprowadzanych przez boczny otwór lufy. Energia gazów prochowych przekazywana przez tłok gazowy o długim ruchu. Ryglowanie przez obrót zamka. Suwadło podparte jest od tyłu przez pojedynczą sprężynę powrotną. Mechanizm spustowy kurkowy umożliwia strzelanie ogniem pojedynczym, seriami trójstrzałowymi i ogniem ciągłym. Dźwignia przełącznika rodzaju ognia po lewej stronie broni pełni jednocześnie funkcję dźwigni bezpiecznika. Zasilanie z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi (magazynki zamienne z magazynkami M16). Po wystrzeleniu ostatniego naboju z magazynka zamek zatrzymuje się w tylnym położeniu. Do jego zwalniania służy przycisk po lewej stronie broni. Otwarte przyrządy celownicze składają się z muszki w osłonie i celownika przeziernikowego. Kolba z tworzywa sztucznego składana na prawą stronę broni. Lufa wyposażona w tłumik płomieni pełniący również funkcję osłabiacza podrzutu.
