Kajetan z Thieny
Z Wikipedii
Święty Kajetan z Thieny (ur. 1480, zm. 1547) – założyciel zakonu teatynów, święty katolicki.
W 1504 r. został doktorem obojga praw w Padwie. Był następnie protonotariuszem papieskim. W 1524 r. powołał nowe zgromadzenie zakonne kanoników regularnych – teatynów. Wśród pierwszych braci tego zakonu był też późniejszy papież Paweł IV. W 1527 r. w czasie sacco di Roma został przez wojska Karola V Habsburga uwięziony. W tym czasie teatyni wsławili się niezwykłym poświęceniem w opiekowaniu się chorymi podczas zarazy 1528-1529. Zakon rozrastał się, zaczęły powstawać nowe placówki. Umarł w opinii świętości, a w 1629 r. został beatyfikowany przez Urbana VIII. Klemens X ogłosił go świętym w 1671 r.
