Jan Ertmański
Z Wikipedii
Jan Ertmański (ur. 5 października 1902 w Poznaniu, zm. 10 maja 1968 w Londynie), polski bokser, olimpijczyk.
Był jednym z pionierów uprawiania boksu w Polsce. Jako jeden z pierwszych opanował techniczne elementy walki pięściarskiej. Startował w Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu 1924 w wadze półśredniej, ale odpadł w pierwszej walce (podobnie jak wszyscy inni reprezentanci Polski).
Był dwukrotnym mistrzem Polski w 1924 w wadze półśredniej (były to pierwsze mistrzostwa Polski) oraz w 1926 w wadze średniej. Trzykrotnie zdobywał mistrzostwo okręgu poznańskiego w wadze średniej (1925, 1926, 1928).
Walczył w klubach poznańskich: Wielkopolskim Klubie Bokserskim, Pentatlonie i Warcie. Był nauczycielem Feliksa Stamma.
Po powstaniu warszawskim został osadzony w obozach koncentracyjnych w Dachau i Buchenwaldzie. Po wojnie mieszkał w Londynie, gdzie zmarł.