Jędrzej Moraczewski (historyk)
Z Wikipedii
Jędrzej Moraczewski, pseud. Gospodarz Jędrzej (ur. 4 lutego 1802 w Dusinie, pow. gostyński, zm. 20 lutego 1855 w Poznaniu) – historyk (przedstawiciel lelewelowskiej szkoły historycznej), publicysta, działacz społeczny.
Pochodził z rodziny ziemiańskiej, studiował prawo na uniwersytetach w Lipsku i Heidelbergu oraz na Uniwersytecie Warszawskim.
Brał czynny udział w powstaniu listopadowym, uczestniczył w konspiracji wielkopolskiej 1846 r. (Centralizacja Poznańska), był członkiem Komitetu Narodowego w powstaniu wielkopolskim 1848 r.
W latach 1841-1842, w ramach akcji mającej na celu utworzenie polskiego uniwersytetu w Poznaniu, wykładał historię polski w Pałacu Działyńskich.
[edytuj] Publikacje
- Dzieje Rzeczypospolitej polskiej, t. 1-9, 1843-1855 (synteza dziejów polskich doprowadzona do abdykacji Jana Kazimierza w 1668 r.).
- Gospodarza Jędrzeja opowiednia podług starych księg polskich, t. 1-3, 1850-1854.
- Starożytność polska ku wygodzie czytelnika porządkiem abecadłowym zebrane... , t. 1-2, 1842-1852.
- Wypadki poznańskie z roku 1848, 1850 (wspomnienia).
