Imam Szamil
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: Styl jakiś taki.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Imam Szamil (ok.1798-1871) przywódca górali kaukaskich w XIX w., stał na czele teokratycznego państwa, określanego niekiedy jako imamat Szamila. Przez pół wieku powstrzymywał imperium rosyjskie przed zajęciem Dagestanu. Był z pochodzenia Awarem, urodził się w aule Gimry na terytorium chanatu awarskiego Odebrał staranne religijne wykształcenie. W roku 1834, po smierci Gamzat-Beka został trzecim z kolei imamem wspólnoty ludów górskich stawiającej opór ekspansji rosyjskiej. Związany z sufickim bractwem nakszbandija, ruchem, który był podporą wielu wystąpień muzułmańskiej ludności Kaukazu przeciw Rosji. Posiadał niekwestionowany talent organizacyjny i wojskowy. Wielokrotnie odnosił sukcesy w walce z armią rosyjską. Ostatecznie pokonany 25 VIII 1859 w aule Gunib, w środkowym Dagestanie. Przez resztę życia przebywał w niewoli rosyjskiej, jednakże został potraktowany honorowo. Zezwolono mu na odbycie pielgrzymki do Mekki w trakcie której zmarł w Medynie, gdzie jest pochowany.