Helen Keller
Z Wikipedii
Helen Keller Adams (ur. 27 czerwca 1880 w Tuscumbia, Alabama, zm. 1 czerwca 1968 w Westport, Connecticut) - amerykańska głuchoniewidoma pisarka. Jej życie świadczy o tym, jak znakomite rezultaty można uzyskać w pracy z osobami o dużym stopniu upośledzenia.
Mając 19 miesięcy przeszła chorobę, która pozbawiła ją wzroku i słuchu. Kiedy miała 6 lat, jej rodzice poprosili o konsultację Aleksandra Grahama Bella. Ten skontaktował ich z Anną Mansfield Sullivan (później A.M. Macy), która zaczęła kształcić Helen.
Pod opieką Sullivan Helen robiła ogromne postępy. Nauczyła się alfabetu Braille'a i studiowała w Horace Mann School for the Deaf (w Bostonie).
Poświęciła życie innym osobom upośledzonym. Napisała wiele książek, z których najsławniejsza to The Story of My Life (1902), wydana po polsku w 1904 pt. Historia mego życia.
Sztuka Williama Gibsona oparta na życiu Keller i Sullivan zdobyła nagrodę Pulitzera w 1960, została też sfilmowana (po raz pierwszy w 1962).
