Goszczanów

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).


Goszczanów
Województwo	łódzkie
Powiat	sieradzki
Gmina	Goszczanów
Strefa numeracyjna (do 2005)	43
Tablice rejestracyjne	ESI

Goszczanów – wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Goszczanów.

W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim.

Miejscowość jest siedzibą gminy Goszczanów.

Położona w północno-zachodniej części województwa, w odl. 10 km na zach. od zalewu "Jeziorsko", przy trasie Turek-Błaszki, u podnóża morenowych wzniesień zwanych wałem malanowskim. Oddalona jest również o ok. 30 km od najstarszego miasta w Polce (Kalisz).

[edytuj] Historia

Pierwsze wzmianki o miejscowości pojawiają się w 1136 roku w bulli papieża Innocentego II, w której arcybiskup gnieźnieński wymienia swe posiadłości. Własność arcyb. gnieźnieńskich aż do II rozbioru Polski. Parafia istniała już przed 1331 r., kiedy to Krzyżacy spalili wieś i kościół. W końcu XIV w. osadzono w okolicy Tatarów, zajmujących się hodowlą koni. Historycznie teren ten związany jest z Wielkopolską.

[edytuj] Zabytki

We wsi na wzgórzu kościół św. Marcina i Stanisława z 1666 r. fundacji Adama Poniatowskiego h. Szreniawa, chorążego sieradzkiego, rozbudowany w XVIII i XIX w. Budowla barokowa, jednonawowa. Nawa nakryta stropem kolebkowym. Ołtarz główny barokowy, ołtarze boczne rokokowe z herbami: Korczak i Leszczyc na antepediach. Rzeźby: gotycka św. Jana Ewangelisty i św. Onufrego. Rokokowy krucyfiks w tęczy oraz drugi z XVII w., dwa krucyfiksy procesyjne barokowe. Cenne portrety z XIX w. przedstawiające Józefa Komorowskiego h. Korczak, posła na Sejm Keólestwa Polskiego i żonę Dezyderię z Gurowskich. Płyty nagrobne Mikołaja Poniatowskiego z Poniatowa (zm. 1646) z łacińskim napisem. Misa mosiężna gotycka z pocz. XVI w. Szereg cennych elementów wyposażenia z XVIII w.

Budowę kościoła traktował fundator jako wotum w celu uproszenia powrotu syna z niewoli tureckiej. Syn ów, jak wieść niesie, pojmany w 1648 r. pod Zbarażem, zdołał zbiec z niewoli dzięki pomocy Sulejki i Fatimy - dwóch Turczynek, które uciekły z nim do dalekiej Polski. Fakt, że jedna tylko mogłą być żoną rycerza, miał być przyczyną ich tajemniczej śmierci. W podziemiach kościoła, do których jest dostęp pod warunkiem uzyskania zgody ks. proboszcza, pokazuje się trumny z prochami Turczynek.

Na cmentarzu m.in. kaplica Unrugów z pobliskiej wsi Sulmów (a wniej tablica z napisem: "Tu spoczywa ś.p.Kazimierz Unrug poległy 3 V 1863 r.")., grobowce Sulimierskich, Zaborowskich i mogiła żołnierzy poległych w czasie I wojny św.