Fuga (psychiatria)
Z Wikipedii
| Fuga dysocjacyjna | ||
|---|---|---|
| Kod ICD-10 | F44.1 | |
Fuga, fuga dysocjacyjna to dysocjacyjne zaburzenie nerwicowe, w którym występują ucieczkowe działanie impulsywne.
Rzadko występuje w postaci tzw. zamroczenia jasnego, kiedy człowiek wykonuje różne czynności, wędruje, nawiązuje kontakty niezgodne z dotychczasową formą postępowania. Stan ten cechuje się zanikiem pamięci.
Fuga występuje często u osób chorych na padaczkę typu skroniowego, z tą różnicą, że objawy się powtarzają i nie występuje związek czasowy i przyczynowy z jakimś szczególnym wydarzeniem emocjonalnym.
Cześciej jest spotykana w zaburzeniach osobowości, zwłaszcza typu histrionicznego.
Nie diagnozuje się fugi dysocjacyjnej po napadzie padaczkowym (ICD-10 G45.3).
Zjawiskiem podobnym jest skłonność do bezcelowych wędrówek - poriomania
Nie należy do takich przypadków zaliczać włóczęgostwa - dromomanii, czy ucieczki z miejsca przestępstwa.
 |
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |
|
