Filip I z Tarentu
Z Wikipedii
Filip z Tarentu, fr. Philippe I d'Anjou (ur. 10 listopada 1278 - zm. 26 grudnia 1332, w Neapolu), książę Tarentu i Achaii, despota Epiru (dzięki pierwszemu małżeństwu) i cesarz tytularny Konstantynopola (dzięki swojemu drugiemu małżeństwu). Był synem Karola II Andegaweńskiego - króla Sycylii i Marii Węgierskiej, bratem Karola Martela Węgierskiego i Małgorzaty Andegaweńskiej.
4 lutego 1294, w Aix-en-Provence dostał od swojego ojca tytuł księcia Tarentu - Karol II planował budowę imperium na zachodzie Adriatyku. Filip poślubił Tamarę - córkę Nikeforosa I Komnena Dukasa, despoty Epiru. Nikeforos straszony przez Bizancjum chciał mieć potężnego patrona w osobie Karola II i dlatego zgodził na to małżeństwo. Ceremonia ślubna odbyła się 13 sierpnia 1294, w L'Aquila. Po śmierci Nikeforosa to Filip miał odziedziczyć jego królestwo, a nie rodzony syn - Tomasz. Nikeforos zmarł 1297 i Filip odziedziczył tytuł despoty, Epir i inne ziemie, mimo sprzeciwy wdowy - Anny Kantakuzeny.
W 1309 Filip oskarżył Tamarę o oszustwa i fałszerstwa (zapewne na podstawie sfabrykowanych dowodów) i rozwiązał ich małżeństwo. Zamierzał poślubić Katarzynę de Valois - córkę Karola de Valois i Katarzyny de Courtenay, tytularną cesarzową Konstantynopola, która jednak była już zaręczona z Hugiem V Burgundzkim, tytularnym królem Tessalonik. Zaręczyny te zerwano, a Katarzyna poślubiła Filipa 29 lipca 1313, w Fontainebleau.
Katarzyna i Filip mieli 5 dzieci:
- Roberta z Tarentu (1319–1364), księcia Tarentu, tytularnego cesarza Konstantynopola jako Robert II,
- Ludwika (1320–1362), króla Neapolu dzięki małżeństwu,
- Małgorzatę (1325–1380), matkę Jakuba de Baux, księcia Achaii, tytularnego cesarza Konstantynopola,
- Marię (1327–?, zmarła młodo),
- Filipa II z Tarentu (1329–1374), księcia Tarentu, tytularnego cesarza Konstantynopola jako Filip III.
| Poprzednik Katarzyna II |
 |
Tytularny współcesarz Konstantynopola 1313-1332 |
|
Następca Robert z Tarentu |
