Fenoloftaleina
Z Wikipedii
Fenoloftaleina - ( nazwa chemiczna: dihydroksyftalofenon, wzór sumaryczny: C20H14O4), organiczny związek chemiczny, stosowany głównie jako wskaźnik pH.
W stanie czystym jest to bezbarwna substancja krystaliczna nierozpuszczalna w wodzie, rozpuszczalna w alkoholach. Tt = 261oC. W laboratoriach spotykana jest głównie jako ok 10%, bezbarwny roztwór w etanolu.
Fenoloftaleina jest wskaźnikiem alkacymetrycznym, tzn. zmienia formę z bezbarwnej w środowisku kwaśnym na malinowoczerwoną w środowisku zasadowym. Służy głównie do miareczkowania roztworów o odczynie zasadowym. Jest też stosowana przy produkcji tzw. papierków uniwersalnych. Zakres pH zmiany barwy: 8,3 - 10,0. W lecznictwie stosowana niekiedy jako środek przeczyszczający. Stosowana także w produkcji znikających tuszy. Tu zmieszana jest z wodorotlenkiem sodu (NaOH), który reaguje w powietrzu z dwutlenkiem węgla, tworząc węglan sodu (Na2CO3). Zmiana pH powoduje zanik zabarwienia.
Zobacz też: tymoloftaleina