Ewa von Tiele Winckler
Z Wikipedii
Waleska Anna Katarzyna Adelajda Maria Elżbieta Ewa von Tiele Winckler (ur. 31 października 1866 w Miechowicach, zm. 21 czerwca 1930 w Miechowicach). Córka Waleski i Huberta von Tiele Wincklerów - ówczesnych właścicieli Miechowic. Mając 16 lat przyjęła protestantyzm i niespełna dwa lata później, w 1884 roku, została konfirmowana w tutejszym kościele ewangelickim. Jej powołaniem była dobroczynność i praca na rzecz najbardziej potrzebujących.
W roku 1886 udała się do Bethel koło Bielefeld, gdzie odbyła ośmiomiesięczne przygotowanie do służby diakonackiej i pracy charytatywnej. W roku 1890 zakończyła się budowa Ostoi Pokoju - domu opieki będącego podarunkiem od Jej ojca Huberta von Tiele. Już pod koniec tego samego roku znalazło tam schronienie około czterdziestu potrzebujących kobiet i dzieci.
W roku 1893 Ewa przyjęła święcenia diakonackie. Założyła wówczas w Miechowicach zgromadzenie, którego regułę sama opracowała. Jednak sama od 1895 roku przebywała ponownie w Bethel, gdzie była przełożoną tamtejszych Diakonis. Do Miechowic powróciła ostatecznie w 1901 roku. Zamieszkała w niewielkim drewnianym domku obok plebanii kościoła ewangelickiego i poświęciła się wychowaniu bezdomnych dzieci. Następne lata upłynęły Matce Ewie na tworzeniu kolejnych domów dla bezdomnych, których w sumie zostało otwartych czterdzieści, oraz na przygotowywaniu sióstr do pracy misyjnej w 18 krajach świata, głównie w Afryce i Azji.
[edytuj] Literatura uzupełniająca
- A. Kuzio-Podrucki, Tiele-Wincklerowie. Arystokracja węgla i stali, Bytom 2006, ISBN 83-923733-0-8.(opis dziejów rodu od poł. XVIII w. do czasów współczesnych, obszerna genealogia, bibliografia, zdjęcia archiwalne i współczesne)