Eskadra Śmierci
Z Wikipedii
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Jeśli możesz, dodaj je teraz.
Eskadra Śmierci - Osobista flota Dartha Vadera, która powstała wkrótce po skonstruowaniu Super Niszczyciela Gwiezdnego Egzekutor i zniszczeniu Rebelianckiej bazy na Yavinie IV. Składała się z Egzekutora oraz pięciu Niszczycieli Gwiezdnych klasy Imperial: Mściciel, Dewastator, Conquest, Vengeance i Tyrant. Czasami do tej piątki dołączały jeszcze Oskarżyciel i Adjudicator. Gdy Dartha Vadera nie było na pokładzie Egzekutora, Eskadrą Śmierci dowodził Admirał Kendal Ozzel, a później, po jego śmierci tuż przed rozpoczęciem walk o Hoth, Admirał Firmus Piett.
Przez dwa i pół roku Eskadra Śmierci polowała na Sojusz Rebeliantów, nieustannie skacząc od jednego systemu gwiezdnego do następnego. W ten sposób udało jej się kilkakrotnie napotkać niewielkie oddziały Rebeliantów, które były natychmiast niszczone. Po Bitwie o Hoth, Eskadra Śmierci brała udział w szeroko zakrojonej akcji poszukiwania Sokoła Millenium w pasie asteroid systemu Hoth, co „zaowocowało” egzekucją kapitana Mściciela, Lortha Needy, dokonaną przez samego Lorda Vadera. Rok później Eskadra Śmierci pod dowództwem Admirała Pietta dołączyła do Imperialnej Floty Endora, stając się jej najważniejszą częścią. Eskadra Śmierci przestała istnieć po Bitwie o Endor, gdy Rebelianci zniszczyli Super Niszczyciel Gwiezdny Egzekutor i dwa inne okręty tej floty.
