Entelechia
Z Wikipedii
Entelechia (dusza) - termin Arystotelesa. Twierdził on, że każda istniejąca rzecz, dzięki swojej formie posiada własną entelechię, czyli duszę, nadającą rzeczy jedność.
Entelechia w ciele nieorganicznym to określony stosunek w jakim mieszają się jego elementy.
Entelechia w organizmach żywych to ontologiczny początek ruchu wewnętrznego, traktowanego przez Arystotelesa za przejaw życia, mający trzy postaci:
- roślinną - odżywianie się i rozmnażanie;
- zwierzęcą - możliwość odbierania wrażeń z zewnętrznego świata i poruszania się;
- ludzką - rozum.
[edytuj] Literatura
- Arystoteles, Fizyka
- Arystoteles, O duszy
- Jan Legowicz, Zarys historii filozofii
- Władysław Tatarkiewicz, Historia filozofii t. I.
