Cathy Freeman
Z Wikipedii
Bieg na 400 m | ||
Srebro |
1996 Atlanta |
indywidualnie |
Złoto |
2000 Sydney |
indywidualnie |
Catherine Astrid Salome Freeman (ur. 16 lutego 1973 w Mackay, Queensland, Australia) – australijska lekkoatletką pochodzenia aborygeńskiego, biegającą przede wszystkim 400 metrów. Jako Aborygenka, jest uważana za wzór do naśladowania dla innych Aborygenów, jak również dla nie-Aborygenów jest symbolem pojednania ludności rdzennej z ludnością europejską (australijską) i nadejścia lepszych czasów dla Aborygenów. Wyznaje bahaizm.
Pierwszy złoty medal zdobyła już w wieku 8 lat podczas szkolnych lekkoatletycznych mistrzostw. Mimo zwycięstw zdarzało się, że nie odbierała ona głównych nagród, a przypadały one białym dziewczętom, które ona pokonała. W 1994 roku podczas Igrzysk Wspólnoty Narodów wywołała dużo kontrowersji. Po zwycięstwie machała flagą aborygeńską i australijską. Freeman zachowała się podobnie podczas Igrzysk w Sydney w 2000 r. mimo, iż takie praktyki są zakazane podczas Igrzysk, jednak nie wywołało to kontrowersji, tym bardziej, że zapalała ona znicz olimpijski.
Freeman przyznała, że jej babka została odsunięta od jej rodziców w ramach inżynierii społecznej, gdyż była autochtoniczna. Freeman sama uważa się za rdzenną Aborygenkę, przez większość społeczeństwa uważana jednak za "półaborygenkę".
Do największych jej sukcesów należy zaliczyć 2 mistrzostwa świata (w 1997 i 1999) oraz 2 medale olimpijskie: srebrny w 1996 i złoty w 2000.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg kariery sportowej
O Catherine Freeman po raz pierwszy usłyszano, gdy miała 15 lat. Wypadła bardzo dobrze w Szkolnych Mistrzostwach Australii. Startowała w sprincie, biegach przez płotki i skoku w dal. Jako wyróżniająca się biegaczka zdecydowała spróbować swych sił w selekcjach do drużyny 4x100 m do Igrzysk Wspólnoty Narodów (1990). Mimo, że była lepsza od innych nie zdecydowano się na obsadzenie jej w zawodach indywidualnie na 100 metrów. Cathy powetowała stratę wygrywając w sztafecie 4x100 m.
Po wielkim sukcesie w Igrzyskach wspólnoty Cathy wystartowała w Mistrzostwach Australii wygrywając bieg na 200 metrów – stała się najmłodszą zawodniczką w historii, która zdobyła złoto (17 lat). Tego samego roku startowała w Bułgarii na MŚ Juniorów. Nie dała jednak rady dotrzeć do finału na 100 m, zajęła piąte miejsca na 200 i 4x100 metrów. W 1991 r. wygrała w Australii na 200 m i od tej pory powoli zaczęła myśleć o 400 metrach. Na Igrzyskach w Barcelonie startowała na 400 m bez większych sukcesów, dochodząc do finału tylko w sztafecie. Wkrótce potem startowała również w juniorskich MŚ.
W 1993 r. zdecydowała się biec tylko na 200 metrów i osiągnęła najlepszy rezultat jak do tej pory docierając do półfinału na MŚ w 1993 r. Rok później wygrywała już zarówno na 200 jak i 400 metrów podczas Mistrzostw Wspólnoty co zapewniło jej miano gwiazdy lekkiejatletyki. W 1995 r. spotkał ją zawód, gdyż nie zdołała zdobyć medalu w Szwecji podczas MŚ (zajęła dopiero 4 miejsce). Mimo niepowodzenia nie zniechęcała się i ustanowiła aż 4 rekordy kraju na 400 m.
W 1996 r. uzyskała fenomenalny czas 49.85 pokonując barierę 50 sekund podczas zawodów w Melbourne. Jeszcze sześciokrotnie schodziła poniżej 50 sekund w sezonie i osiągnęła życiówkę – 48,63 w Atlancie. Na Igrzyskach w 1996 r. nie udało się Freeman zdobyć złotego medalu – Mari-Jose Perec była lepsza z czasem 48,25. W 1997 po przejściu na emeryturę przez Francuzkę Perec Cathy stała się niekwestionowaną mistrzynią 400 metrów. Była praktycznie bezkonkurencyjna przez ponad 3 lata. Sięgnęła m.in. po mistrzostwo świata. Na Igrzyskach w Sydney była zdecydowaną faworytką. Została zaszczycona możliwością zapalenia ognia olipmijskiego jako Australijka i Aborygenka. Zdobyła złoto i stała się żywą legendą australijskiego i światowego lekkoatlectwa.
Po okresie kontuzji wróciła w 2002 r., lecz bez większych sukcesów indywidualnych. W 2003 r. ustąpiła pola innej Australijce Jannie Pittman. Wygrała wprawdzie w Mistrzostwach Australii, lecz jej główna konkurentka nie startowała. Zdając sobie sprawę, że jest coraz słabsza zdecydowała się przejść na emeryturę. W grę wchodziło również coraz mniejsze umotywowanie do dalszej pracy po wygraniu wszystkiego co było możliwe do wygrania. W wieku 30 lat zakończyła karierę.
[edytuj] Życie prywatne
Urodziła się jako córka Normana Freemana – utalentowanego gracza rugby i Cecili Sibley. Ojciec Cathy chorował na alkoholizm i opuścił rodzinę w 1978 r. W 1979 matka Cathy zamieszkała z Brucem Barberem, który w późniejszych latach stał się promotorem przyszłej atletki. Inwestował wszystkie pieniądze w Cathy, zapewniając jej możliwość startu w lekkiejatletyce. W 1990 r. zmarła siostra Cathy – Anna Marie. 2 lata później zmarł biologiczny ojciec Cathy – Norman. W 1999 r. wyszła za mąż za Sandy Bodeckera – menadżera sportowego, który z czasem zachorował na raka. Od 2003 r. żyją w separacji. Obecnie spotyka się z australijskim aktorem Joelem Edgartonem. Wybrana została Młodym Człowiekiem Roku w 1990 i Człowiekiem Roku w 1998. Zdobyła obie nagrody jako pierwsza w historii.
[edytuj] Życiówki
Rok | Rodzaj | Czas |
---|---|---|
1994 | 100 m | 11,24 |
1994 | 200 m | 22,25 |
2003 | 300 m | 36,42 |
1996 | 400 m | 48,63 |
[edytuj] Progresja wyników
Rok | Czas |
---|---|
100 m, 1989 | 11,42 |
1991 | 11,59 |
1993 | 11,43 |
1994 | 11,24 |
1996 | 11,27 |
1998 | 11,37 |
200 m, 1993 | 22,37 |
1994 | 22,25 |
1995 | 22,50 |
1996 | 22,89 |
1998 | 22,55 |
1999 | 22,82 |
2000 | 22,53 |
2002 | 23,64 |
2003 | 23,63 |
400 m, 1992 | 51,14 |
1993 | 51,34 |
1994 | 50,04 |
1995 | 50,21 |
1996 | 48,63 |
1997 | 49,39 |
1998 | 50,02 |
1999 | 49,67 |
2000 | 49,11 |
2002 | 52,59 |
2003 | 51,66 |
[edytuj] Osiągnięcia sportowe
Rok | Turniej | Gdzie | Miejsce | Rodzaj |
---|---|---|---|---|
1990 | Australijskie mistrzostwa | Melbourne, Australia | 2 | 100 m |
1990 | Australijskie mistrzostwa | Melbourne, Australia | 1 | 200 m |
1990 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Auckland, Nowa Zelandia | 1 | 4x100 m |
1990 | Światowe mistrzostwa Juniorów | Płowdiw, Bułgaria | 5 | 4x100 m |
1990 | Światowe mistrzostwa Juniorów | Płowdiw, Bułgaria | 5 | 200 m |
1991 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 200 m |
1992 | Letnie Igrzyska Olimpijskie 1992 | Barcelona, Hiszpania | 7 | 4x400 m |
1992 | Australijskie mistrzostwa | Adelajda, Australia | 2 | 200 m |
1992 | Australijskie mistrzostwa | Adelajda, Australia | 3 | 400 m |
1992 | Światowe mistrzostwa Juniorów | Seul, Korea Południowa | 6 | 4x400 m |
1992 | Światowe mistrzostwa Juniorów | Seul, Korea Południowa | 2 | 200 m |
1993 | Australijskie mistrzostwa | Queensland, Australia | 2 | 200 m |
1994 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 100 m |
1994 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 200 m |
1994 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Victoria, Kolumbia Brytyjska | 2 | 4x100 m |
1994 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Victoria, Kolumbia Brytyjska | 1 | 200 m |
1994 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Victoria, Kolumbia Brytyjska | 1 | 400 m |
1994 | IAAF Grand Prix | Paryż, Francja | 2 | 400 m |
1995 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 2 | 200 m |
1995 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 400 m |
1995 | Mistrzostwa Świata | Göteborg, Szwecja | 4 | 400 m |
1995 | Mistrzostwa Świata | Göteborg, Szwecja | 3 | 4x400 m |
1996 | Letnie Igrzyska Olimpijskie 1996 | Atlanta, USA | 2 | 400 m |
1996 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 100 m |
1996 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 200 m |
1996 | IAAF Grand Prix | Mediolan, Włochy | 1 | 400 m |
1997 | Australijskie mistrzostwa | Melbourne, Australia | 2 | 200 m |
1997 | Australijskie mistrzostwa | Melbourne, Australia | 1 | 400 m |
1997 | Mistrzostwa Świata | Ateny, Grecja | 1 | 400 m |
1998 | Australijskie mistrzostwa | Melbourne, Australia | 1 | 400 m |
1999 | Australijskie mistrzostwa | Melbourne, Australia | 1 | 400 m |
1999 | Mistrzostwa Świata | Sevilla, Hiszpania | 1 | 400 m |
1999 | Mistrzostwa Świata | Sevilla, Hiszpania | 6 | 4x100 m |
1999 | IAAF World Indoor Championships | Maebashi, Japonia | 2 | 400 m |
2000 | Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000 | Sydney, Australia | 1 | 400 m |
2000 | Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000 | Sydney, Australia | 7 | 200 m |
2000 | Letnie Igrzyska Olimpijskie 2000 | Sydney, Australia | 5 | 4x400 m |
2000 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 200 m |
2000 | Australijskie mistrzostwa | Sydney, Australia | 1 | 400 m |
2000 | Golden League 2000 | Oslo, Norwegia | 1 | 400 m |
2000 | Golden League 2000 | Monako | 1 | 400 m |
2000 | Golden League 2000 | Paryż, Francja | 1 | 200 m |
2000 | Golden League 2000 | Bruksela, Belgia | 1 | 400 m |
2000 | Grand Prix 2000 | Lozanna, Szwajcaria | 1 | 400 m |
2000 | Grand Prix 2000 | Gateshead, Wielka Brytania | 1 | 200 m |
2000 | Grand Prix 2000 | Melbourne, Australia | 1 | 400 m |
2000 | Grand Prix 2000 | Ateny, Grecja | 1 | 400 m |
2002 | Igrzyska Wspólnoty Narodów | Manchester, Wielka Brytania | 1 | 4x400 m |
2003 | Australijskie mistrzostwa | Brisbane, Australia | 1 | 400 m |