Catherine Labouré
Z Wikipedii
Św. Catherine Labouré (ur. 2 maja 1806 w Fain-les-Moutiers, Burgundia, zm. 31 grudnia 1876 w Paryżu), francuska mistyczka katolicka, święta Kościoła katolickiego, zakonnica.
Pochodziła z wielodzietnej rodziny chłopskiej. Po śmierci matki (9 października 1815) pomagała ojcu w prowadzeniu gospodarstwa; ojciec sprzeciwił się jej planom wstąpienia do klasztoru i wysłał do pracy do Paryża, w restauracji stryja. W wieku 24 lat ostatecznie wstąpiła do zakonu szarytek w Paryżu. W czasie odbywania nowicjatu 27 listopada 1830 miała doznać objawienia maryjnego; z wydarzeniem tym wiąże się tradycja medalika z Matką Boską - na awersie z wizerunkiem Maryi z wyciągniętymi ku ziemi ramionami (symbol spływających łask), na rewersie z krzyżem, napisem I. M. (Immaculata Maria - Niepokalana Maryja) i dwoma sercami.
Medalik maryjny upowszechnił spowiednik, ks. Aladel; sama zakonnica zajęła się pracą w hospicjum w Paryżu, gdzie spędziła resztę życia. Papież Pius XI ogłosił ją w 1933 błogosławioną, a jego następca Pius XII - świętą (1947).
Link zewnętrzny:
