Bokken
Z Wikipedii
Bokken (jap. 木剣) jest drewnianym mieczem do ćwiczeń. Jego nazwa składa się z dwóch japońskich znaków: boku – drzewo, drewno oraz ken – miecz. Zamiennie używana jest również nazwa bokutō (jap. 木刀).
Broń ta używana była (i jest nadal) w ćwiczeniach szermierki mieczem japońskim kenjutsu ze względu na bezpieczeństwo, ponieważ każdy błąd popełniony podczas ćwiczeń zwykłym mieczem, może skończyć się śmiercią (i często tak się kończył). Na potrzeby kendo – szermierki sportowej – wymyślono shinai, będący elastycznym zwitkiem bambusowych listewek, ponieważ bokken może stanowić groźną i śmiertelną broń: legendy japońskie mówią o mistrzach, zwyciężali za pomocą bokkena pojedynki przeciwko przeciwnikom uzbrojonym w prawdziwy, ostry miecz.
Bokken wykonany jest z jednego kawałka drewna, który stanowi tępą głownię razem z rękojeścią. Kształt głowni jest zwykle lekko wygięty i ścięty wzdłuż tylnej krawędzi ostrza, choć zdarzają się proste. Może być wyposażony w tsubę, ale istnieją również wersje uproszczone bez niej. Drewno, z którego wykonuje się bokken, powinno być pozbawione sęków, gdyż osłabiają one strukturę miecza i powodują szybkie pękanie. Najlepsze bokkeny klejone są z podłużnych listew, których bieg słojów jest inny w każdej warstwie.
