Bitwa pod Azincourt
Z Wikipedii
| Bitwa pod Azincourt | |||||||||||
| Konflikt: Wojna stuletnia | |||||||||||
 |
|||||||||||
|
|||||||||||
| Walczące strony | |||||||||||
| Anglia | Francja | ||||||||||
| Dowódcy | |||||||||||
| Henryk V | Charles d'Albret | ||||||||||
| Siły | |||||||||||
| 5 000 łuczników,1000 zbrojnych | 25 000 do w tym ok 10000 rycerzy | ||||||||||
| Straty | |||||||||||
| 150 - 250 | 12 000 - 18 000 zabitych lub rannych, ponad 1 000 jeńców | ||||||||||
Bitwa pod Azincourt - 25 października 1415 roku jest jedną z istotniejszych bitew wojny stuletniej. Została ona stoczona w pobliżu zamku Azincourt, gdzie zmęczone i zdrożone wojska angielskie króla Henryka V, maszerujące z Normandii, zostały dogonione przez znacznie silniejszą armię francuską pod dowództwem kanclerza d'Auberta. Noc przed bitwą gdy obie armie obozowały na przeciwko siebie na niewielkiej równinie rozpętała się burza i zamieniła ją w grzęzawisko. Rano po jednej stronie równiny, za palisadą, ze skrzydłami wysuniętymi do przodu stanęły wojska angielskie, a po drugiej niezdyscyplinowana armia feudałów francuskich. Każdy z panów feudalnych chciał zdobyć dla siebie jak największą chwalę, więc na nic się zdały prośby kanclerza d'Auberta o odczekanie dopóki ziemia nie wyschnie lub chociaż rzucenie najpierw do ataku kuszników genueńskich, którzy towarzyszyli armii francuskiej. Gdy kilku walijskich łuczników podeszło do przodu i wypuściło kilka strzał w wojska francuskie, rozpoczął się bezładny atak. Wielu rycerzy i koni zginęło zanim dotarli do angielskich linii, więc następne oddziały francuskie miały do pokonania nie tylko grząski grunt, lecz także wijące się ciała towarzyszy. Mimo dużych start ogromna przewaga liczebna Francuzów dawała im przewagę i król Henryk V musiał rzucić do walki również czeladź obozową, co zaowocowało kradzieżą królewskich klejnotów i skarbca.Gdy angielscy łucznicy zaczęli szyć z łuków armia francuska ruszyła niczym stado bawołów, Ponieważ ważną rzeczą było aby zdobyć jak najwięcej jeńców z dobrych rodzin angielskich, francuscy rycerze pokusili się na zysk i ruszyli na czołowe oddziały, herbowych rycerzy zostawiając z prawego i lewego skrzydła łuczników angielskich. Same łuki niebyły w stanie przebić doskonałych zbrój płytowych (jednych z najlepszych jak i nie najlepszych w europie) wykonanych bardzo dokładnie i z bardzo dobrych materiałów. Gdy oddziały francuskie ruszyły przez błoto niektóre z koni poprzewracały się w efekcie domina z powodu dużego tłoku ludzi! Wtedy do boju ruszyli „oszalali” łucznicy zabijając wręcz!! A nie łukami francuską szlachtę nie mogącą się wydostać z błota które ich „zassało”. Gdy Angielski łucznik wpadał w błoto wydostawał się bez problemu gdyż był ubrany w lekką tkaninę przepuszczającą powietrze i nie pozwalającą wystąpieniu efektu mini próżni. Poniżej przedstawiony uproszczony schemat bitwy.
2
________
2 /
/
|
1 | <----<----3
|
\
2 \_________
2
1- Główne siły angielskie (zbrojni) 2- Siły angielskich i walijskich łuczników 3- Siły francuskie (konnica i zbrojni)
<---- ruchy jednostek
Jak widzimy armia francuska została okrążona (dzięki własnemu błędowi) i wymordowana w bardzo brutalny sposób.Gdy prawe skrzydło angielskie mimo to zaczęło się chwiać, król zmuszony był wydać rycerzom rozkaz zabicia swoich jeńców, za który historia go znienawidziła. Gdy rycerze odmówili wykonania tego rozkazu, król wysłał dwustu walijskich łuczników, aby wykonali wyrok, a rycerzy skierował do walki. To ostatecznie przechyliło szalę zwycięstwa na stronę Anglików, którzy po bitwie nie niepokojeni skierowali się do Calais.
| Wojna stuletnia |
|---|
| Sluys – Crécy – Calais – Poitiers – Auray – Azincourt – Rouen – Baugé – Meaux – Cravant – Verneuil – Orlean – Patay – Compiègne – Gerbevoy – Formigny – Castillon |
