André the Giant
Z Wikipedii
André the Giant (urodzony 19 maja 1946 roku, zmarł 27 stycznia 1993 roku) był aktorem i jednym z najbardziej rozpoznawalnych wrestlerów w historii. Znany także pod prawdziwym imieniem - André René Roussimoff urodził się we Francji w Grenoble. Jego wzrost był wynikiem nadmiernie produkowanego hormonu wzrostu. Choroba ta nazywana jest gigantyzmem. Swoim gabarytom zawdzięczał swój przydomek na ringu - Eighth Wonder of the World (ósmy cud świata).
[edytuj] Kariera
Rodzice byli pochodzenia Bułgarskiego i Polskiego. Całe dzieciństwo spędził na małej rodzinnej farmie położonej w malowniczej miejscowości Ussy-sur-Marne. Rodzinne miasto opuścił z zamiarem zostania zawodowym wrestlerem, miał do tego bardzo dobre warunki - 2,26 m wzrostu i 380 (do 540) funtów wagi. Tym samym wyprzedził Kareem Abdul-Jabbara, który wówczas miał "jedynie" 219 cm wzrostu i stał się najwyższym sportowcem na świecie. Zanim zadebiutował w największej federacji, zwiedził całą Amerykę występując w małych promocjach. Walczył nawet dla Édouarda Carpentiera w Montrealu. Na początku 1973 roku Andre podpisał kontrakt z World Wide Wrestling Federation. W federacji McMahona Andre zadebiutował 26 marca 1973 roku i pokonał Buddy Wolfe`a na arenie Madison Square Garden w Nowym Jorku. Dodatkowo Andre występował w filmach oraz serialach, grając na przełomie lat 70 i 80 role Sasquatcha w serialu The Six Million Dollar Man, oraz rolę Fezzika w filmie The Princess Bride. Vincent K. McMahon na początku lat 80 promował swoją federację na terenie całych Stanów Zjednoczonych i Roussimoff jako że był rozpoznawalny bardzo do tej promocji się przyczynił.
Andre sam mówił że w walkach nigdy nie użył swojej całej siły, ponieważ nie chciał uszkodzić przeciwnika. Żaden przeciwnik nie znał prawdziwej "natury" giganta, gdyż starał się walczyć delikatnie i chronić oponentów.
W 1974 roku Andre dostał szanse występu w profesjonalnym footballu, i miał nawet swój tryout w drużynie Washington Redskins. Pomimo ze wypadł całkiem nieźle pozostał we wrestlingu, gdyż w tym sporcie mógł dużo lepiej zarobić.
Przez całe lata 70 i początek lat 80 Andre był największym facem w federacji. Przez 14 lat kariery w WWF nigdy nie przegrał walki przez wyliczenie ani przez akcję duszącą. 29 marca 1987 roku na gali Wrestlemania III, Andre po raz pierwszy musiał uznać wyższość przeciwnika, dając się wyliczyć legendarnemu Hulkowi Hoganowi. Roussimoff`owi zdarzało się przegrywać czysto w Meksyku w 1984 (z El Canekiem) roku czy w Japonii w 1986 roku (przez dźwignie z Antonio Inokim), jednak była to jego pierwsza porażka w federacji Vince`a McMahona. Innymi kontrowersyjnymi wynikami giganta był wynik nierozstrzygnięty z Akira Maeda, oraz dwa remisy w 60 minutowych walkach z Harley Racem i Nickiem Bockwinkelem.
Roussimoff zmierzył się ze wszystkimi największymi gwiazdami ówczesnego wrestlingu takimi jak The Sheik (który pokonał w 1974 roku francuza), Abdullah the Butcher, Stan Hansen, Ernie Ladd, i młody Hulk Hogan, którego po raz pierwszy Roussimoff spotkał w roky 1978. Hogan i Andre stworzyli jeden z najciekawszych i najbardziej znanych feudów w historii WWF w roku 1980. 9 sierpnia 1980 roku na hali Showdown At Shea ich walkę obejrzało 36,295 fanów.
Jeden z najbardziej znanych feudów André była wojna z Mongolian Killer Khanem, którego managerem był Fred Blassie. Według scenariusza Khan złamał Gigantowi kostkę podczas ich walki przez umyślne skoczenie na nogę rywala. W rzeczywistości André rzeczywiście doznał kontuzji kostki i jakiś czas spędził w szpitalu Beth-Israel Hospital w Bostonie. Roussimoff na ring powrócił 14 listopada 1981 roku, i w walce "Mongolian Stretcher Match" zmiażdżył rywala.
Innym znanym feudem Roussimoffa była walka z mierzącym 6 ft 10 i ważącym 364 funty Big John Studdem. W połowie lat 80 ich feud był prowadzony na całej kuli ziemskiej, począwszy od Japonii, skończywszy w Kanadzie. W grudniu 1984 roku Big John Studd zatrudnił do pomocy Kena Patere, który pomógł mu znokautować Andre the Gianta. Na pierwszej Wrestlemani, 15 marca 1985 roku w Madison Square Garden André the Giant wykonał bodyslam na Big John Studdzie i wygrał $15,000 Bodyslam Challenge.
Na Wrestlemanii 2 7 lipca 1986 roku Roussimoff zdominował i wygrał 20-Man Battle Royal pokonując gwiazdy wrestlingu oraz gwiazdy NFL. Jako ostatnia została wyeliminowana późniejsza legenda wrestlingu - Bret Hart.
Po Wrestlemanii 2 Andre the Giant kontynuował feud z Big John Studdem, i rozpoczął z King Kong Bundym. W międzyczasie został zawieszony przez zarząd za niestawienie się na gali, tylko po to żeby wrócić jako zamaskowany "The Giant Machine", członek Tag Teamu tworząnego z "Big Machine" (Robert Windham) i "Super Machine" (Bill Eadie). Gimmick ten był skopiowany z wrestlera federacji New Japan Pro Wrestling - Super Strong Machine, granego przez Junji Hirate. Gimmick ten w ostateczności został porzucony i Roussimoff wrocił u boku Bobby "The Brain" Heenana.
W 1987 roku Andre The Giant przeszedł heel turn i rozpoczął feud z Hulkiem Hoganem o WWF Championship, zakończony walką na Wrestlemanii III. Na Wrestlemanii III publiczność po raz pierwszy w historii zobaczyła pin na gigancie ważącym 525 funtów. Sam Hogan po latach wyznał że z ledwością uniósł przeciwnika do Bodyslam. Walkę obejrzało 93,137 fanów.
5 lutego 1988 roku Roussimoff pokonał Hulka Hogana i zdobył WF Championship, z pomocą sędziego - Earla Hebnera. Andre sprzedał ten pas "The Million Dollar Man" Tedowi DiBiase, po czym tytuł został zawieszony. W tym samym czasie Andre zdobył wraz z Haku pasy WWF Tag Team Championship.
Na Wrestlemani VI w turnieju o pas wagi ciężkiej Andre The Giant zmierzył się ponownie z Hulkiem Hoganem. Walka zakończyła się podwójną dyskwalifikacją po użyciu krzeseł. Feud z Hulkiem Hoganem zakończył się brutlną walką w klatce 31 lipca 1988 roku na gali WrestleFest.
13 grudnia 1989 roku Andre wraz z Haku pokonali Demolition i zdobyli World Tag Team Championship. Tag Andre i Haku managerowany przez Bobby Heenana znany był jako The Colossal Connection. Na gali Wrestlemania VI, 1 kwietnia 1990 roku, zespół Demolition odzyskał tytuły. Po walce Andre odwrócił się od managera i przeszedł face turn. W tym samym czasie Andre powrócił do Japonii do federacji All Japan Pro Wrestling, i rozpoczął feud z legendą Giant Baba.
[edytuj] Zakończenie kariery
W 1993 roku Andre zakończył karierę profesjonalnego wrestlera i wrócił do Francji, do ojca. Kilka tygodni później spotkał się z przyjacielem na "partyjkę" i pojechali razem do Paryża. 28 stycznia 1993 toku Andre został znaleziony martwy w pokoju hotelowym. Zmarł podczas snu w wyniku zaburzeń serca, które nie dało już rady pompować krwi do gigantycznego ciała.
Andre został spalony, a jego prochy zostały rozrzucone po rodzinnej farmie w Ellerbe, North Carolina.
W 1993 roku André the Giant został dodany do gali sław WWF - Hall of Fame. W 1998 roku powstał film zainspirowany postacią Roussimoff My Giant, wyreżyserowany przez przyjaciela Andre`go - Billy Crystala. W lecie 2006 roku ma wyjść nowy film poświecony legendzie - Heart Of The Giant.
[edytuj] Fakty
Ulubione akcje:
Filmografia:
The Princess Bride - 1987 - Fezzik
Micki & Maude - 1984
Conan the Destroyer - 1984
The Greatest American Hero - 1982
I Like to Hurt People - 1985
Zdobyte tytuły:
1-time WWF World Heavyweight Champion
1-time WWF World Tag Team Champion (z Haku)
WWE Hall of Famer (od 1993 roku)
Inne tytuły
1-time IWA Tag Team Champion (z Michaelem Naderem)
1-time Australasian Tag Team Champion (z Ronem Millerem)
1-time Tri-State Tag Team Champion (z Dusty Rhodesem)
1-time Florida Tag Team Champion (z Dusty Rhodesem)
PWI named him # 3 of the 500 best singles wrestlers of the PWI Years in 2003.
PWI Editor's Award (1993)
PWI Most Popular Wrestler Award (1977)
PWI Most Popular Wrestler Award (1982)
PWI Most Hated Wrestler Award (1988)
PWI Match of the Year Award, versus Killer Khan (1981)
PWI Match of the Year Award, versus Hulk Hogan (1988)