André Breton
Z Wikipedii
André Breton (ur. 18 lutego 1896 w Tinchebray, zm. 28 września 1966 w Paryżu) – francuski pisarz, przywódca i główny teoretyk nadrealizmu. Faktyczny przywódca ruchu surrealistycznego, twórca trzech manifestów surrealistycznych (1924, 1930, 1946), prozy onirycznej Nadja (1928), członek partii komunistycznej, wydalony w 1933.
[edytuj] Twórczość
[edytuj] Eseistyka
- Manifeste du surréalisme (1924, 1930, 1946)
- Le Surréalisme et la Peinture (1928, 1965)
- Second manifeste (1929, 1962)
- Anthologie de l’humour noir (1940)
- Prolégomènes à un troisième manifeste ou non (1942, 1962)
- Flagrant délit (1949) ; Breton dénonce comme faux un prétendu manuscrit de Rimbaud.
- Du surréalisme en ses œuvres vives (1954)
[edytuj] Poezja i proza poetycka
- Mont de piété (1919)
- Les champs magnétiques (1919) (wspólnie z Philippe'em Soupaultem)
- Clair de terre (1923)
- Les Pas-perdus (1924)
- Nadja (1928, wyd. pol. 1993, Oficyna Literacka)
- Les Vases communicants (1932)
- Point du jour (1934)
- L’Amour fou (1937)
- Arcane 17 (1944)
- Poèmes (1948)
- La Clé des champs (1953)
