Adyton
Z Wikipedii
Adyton (gr. ἄδυτον "niedostępny") – ukryta część starożytnego sanktuarium, świątyni, gaju świętego lub groty, do której dostęp mieli wyłącznie kapłani i osoby wybrane. Przechowywano w nim świętości. Zwykle mieściło też kultowy posąg bóstwa, a czasami było miejscem wyroczni. Adyton zazwyczaj mieścił się w tylnej części naosu.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu architektury, architektura, sztuka.