19 Pułk Artylerii Lekkiej
Z Wikipedii
19. Pułk Artylerii Lekkiej – polska jednostka wojskowa okresu międzywojennego.
Pułk stacjonował w Nowej Wilecje, Mołodecznie i Lidzie, święto pułkowe obchodzono 16 sierpnia.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pułk powstał w lipcu 1919 z wcześniej zorganizowanych oddziałów jako 1. Pułk Artylerii Polowej Litewsko-białoruskiej, przemianowany następnie na 19. Pułk Artylerii Polowej, a potem 19. Pułk Artylerii Lekkiej.
[edytuj] Udział w działaniach bojowych:
[edytuj] Walki o latach 1919–1920
Pułk brał udział w walkach w 1919 o ustalenie granic Polski, uczestniczył również w w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920.
[edytuj] Walki w kampanii wrześniowej
W kampanii wrześniowej Pułk wziął udział w ramach 19. Dywizji Piechoty w składzie Armii „Prusy”. Poszczególne jego dywizjony zostały przydzielone do pułków 19. Dywizji Piechoty: I – 85. Pułku Piechoty, II – 86. Pułku Piechoty, IV – 77. Pułku Piechoty. Natomiast III dywizjon 19. Pułku Artylerii Lekkiej został przydzielony do 38. Dywizji Piechoty Rezerwowej.
W dniu 1 września 1939 Pułk został ześrodkowany w rejonie Łowicza – Sochaczewa. 3 września organizował obronę Tomaszowa Mazowieckiego a 4 września obronę na przedpolu Piotrkowa Trybunalskiego.
W dniu 5 września 1939 odpierał niemieckie uderzenie na Piotrków Trybunalski poniósł ciężkie straty i został zmuszony do odwrotu za Pilicę. Po tych walkach 19. Dywizja Piechoty została rozdzielona na dwie grupy tak też podzielił się Pułk. I dywizjon i część II walczył nadal w składzie grupy płk dypl. Tadeusza Pełczyńskiego a IV dywizjon w składzie grupy ppłk dypl. Jana Kruk-Śmigla.
Pojedyncze grupy żołnierzy z Pułku zakończyły szlak bojowy 27 września 1939 pod Terespolem.
[edytuj] Dowódcy
- ppłk Leon Pilch (1939)
