Zelfkastijding
Zelfkastijding is het zichzelf toebrengen van lichamelijke schade, komt vaak voor uit religieuze overtuiging.
De Rooms-Katholieke Kerk kent onder andere de Cilice; dit is een van band van metalen ringen, voorzien van haakjes die naar binnen gekeerd zijn. Deze band wordt om het bovenbeen gedaan en veroorzaakt pijn. Deze pijn is een soort boetedoening voor de kruisiging van Jezus Christus. De volgers van Opus Dei gebruiken de gesel ook om zichzelf op de rug te kastijden. Ook dit weer om het lijden van Christus te symboliseren en zelf te ondergaan als een soort boetedoening.
In sommige landen (vaak de Latijns Amerikaanse) komt het voor, dat men de kruisloop naar de berg Golgotha naloopt met een kruis en een doornenkroon op het hoofd. Hierbij vloeit echt het bloed! Sommigen gaan zelfs zover, zich daadwerkelijk te laten kruisigen. Zonder dat dit de dood tot gevolg heeft overigens. Meelopers in deze tocht, kastijden zichzelf vaak tot bloedens toe met gesels (zie flagellant).
Harikiri is een extreme en dodelijke vorm van zelfkastijding. Japanners doen dit om de eer van de familie te redden om zich van het leven te benemen, bijvoorbeeld na een zwaar misdrijf. Men doet dit door zich, gehurkt, voorover in de punt van een vlijmscherp zwaard te vallen, of door zichzelf, staand, een steek met een scherpe dolk toe te brengen in de maagstreek en daarna deze dolk omhoog te trekken. De dood is het gevolg.
Er zijn ook mensen die zichzelf beschadigen zonder dat dat met hun geloof te maken heeft. Dit heeft vaak te maken met psychische problematiek. Door zichzelf pijn te doen, proberen deze mensen meer grip te krijgen op hun gevoel.( zie ook automutilatie)
