Vernon Harrison

Vernon Harrison (Warwichshire 1912 - ), handschriftkundige en professionele onderzoeker van betwiste documenten.

[bewerk] levensloop

Vernon Harrison volgde onderwijs aan de Bishop Vesey’s Grammar School in Sutton Coldfield. Later studeerde hij natuurkunde, scheikunde en wiskunde aan de Universiteit van Birmingham. Na het behalen van zijn diploma deed hij onderzoek aan de Faculteit voor natuurkunde. Bij zijn studie speelde het gebruik van fotografie en fotomicrografie een belangrijke rol als middelen om feiten vast te leggen.

Hij verkreeg zijn doctoraat en werd aangesteld als research fysicus bij PATRA (Printing and Allied Trades Research Association). Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak werkte hij voor het Ministerie van Bevoorrading. PATRA verloor, tijdens de laatste grote aanval op Londen, al zijn archieven en wetenschappelijke uitrusting. Pas in 1947 kon de staf naar nieuwe laboratoria verhuizen in Leatherhead. Harrison kon toen pas beginnen aan zijn werk op het gebied van de optische eigenschappen van papier, kleurendruk en de kwaliteit van hoogdrukreproductie.

In 1957 werd hij benoemd tot directeur voor research van PATRA. Hij kreeg de leiding over een staf die toen was aangegroeid tot ongeveer 120 mensen.

In 1967 werd hij research manager bij Thomas De La Rue & Co. De La Rue drukt bankbiljetten, postzegels, aandelencertificaten, paspoorten, en andere soorten waardepapieren. Een belangrijk deel van het werk van het onderzoekscentrum was het bestuderen van de methoden gebruikt door valsmunters en het zoeken naar methoden om de betrouwbaarheid van de producten van het bedrijf te verhogen. Dit werk wekte bij Vernon de belangstelling voor vervalste gedrukte en geschreven documenten.

Bij zijn pensionering in 1977 startte Harrison een privé-praktijk als onderzoeker van documenten waarvan de echtheid wordt betwijfeld. Zijn werk omvatte een breed scala van onderwerpen: betwiste documenten uit de tijd van koningin Elizabeth I, graffiti op muren, twijfelachtige testamenten, vervalste hypotheekovereenkomsten en financiële documenten, anonieme brieven, onderzoek van vervalst geld en illegale drukplaten. Als onafhankelijke kon hij voor zowel het openbaar ministerie als voor de verdediging werken. Hij was eraan gewend om bewijs te leveren in een rechtszaak. Voor Harrison was deze periode de interessantste en de meest zinvolle van zijn leven.

Harrison had zijn leven lang interesse voor fotografie. Van 1974 tot 1976 was hij president van de Royal Photographic Society of Great Britain. Tevens was hij medeoprichter en voormalig voorzittier van de Liszt Society.

Harrison werd op jonge leeftijd lid van de Society for Psychical Research, een vereniging opgericht in 1882 met als doel wetenschappelijk onderzoek te verrichten naar onverklaarbare fenomenen en verschijnselen.

In het voorjaar van 1984 kreeg Harrison, na het bijwonen van een lezing van de Theosophical Society, interesse in een rapport dat dateert uit de beginjaren van de Society for Psychical Research. In dit Hodgson Rapport werd Helena Petrovna Blavatsky, medeoprichtster van de Theosophical Society, gebrandmerkt als een van de meest begaafde, vindingrijke en interessante bedriegers in de geschiedenis. Harrison bestudeerde het dossier en onderwierp de verschillende handschriften aan een grondig onderzoek. Op 8 mei 1986 publiceerde de SPR het verslag over de bevindingen van Harrison. Later, na nog grondiger onderzoek werd een tweede rapport gepubliceerd. In beide publicaties worden de beschuldigingen aan het adres van H.P. Blavatsky weerlegd.

[bewerk] Werken:

• The signatures on the walls of Queens House in Linton Cambs – SPR proceedings October 1994
• Blavatsky and the SPR - 1997