Vakwerk
Een vakwerk is in de bouwkunde en civiele techniek de benaming voor een (meestal stalen) constructie die dient om een ruimte te overspannen. Voorbeelden hiervan zijn vakwerkbruggen en dakspanten.
Om uitsluitend trek- en drukkrachten en geen buiging op te nemen, grijpt de belasting op het vakwerk alleen aan in de knooppunten, welke voor de berekening worden geacht uitgevoerd te zijn als scharnieren.
Voor een vakwerk met m staven en n knopen moet gelden:
- m = 2 · n - 3
Dit geldt voor een vakwerk opgebouwd uit driehoeken. Driehoeken zijn vormvast en bieden de constructie daardoor stabiliteit.
Een constructie welke lijkt op een vakwerk zonder driehoeken maar met een doorlopende boven- en onderrand en waarbij de knopen dus zijn uitgevoerd als stijve verbindingen is een Vierendeelligger, genoemd naar de Belgische ingenieur Arthur Vierendeel.
[bewerk] Klassieke vakwerkbouw
In de historische bouw was het vakwerk, het geraamte, vaak van hout, waarbij de tussenliggende ruimtes opgevuld worden met vlechtwerk van wilg, eik, vuilboom of hazelnoot en bestreken met een mengsel van stro en leem of met metselwerk. De techniek wordt voor nieuwbouw niet vaak meer toegepast. Wat er van deze vakwerkbouw nog over is, bestaat voornamelijk uit historische gebouwen.
Deze klassieke vakwerkbouw is eeuwenlang de dominerende vorm van huizenbouw geweest in een groot deel van Europa (het Middellandse-zeegebied uitgezonderd). Waar hout, wilg en leem in de nabijheid in overvloed konden worden gevonden, was dit de goedkoopste manier om een redelijk stabiele hut, schuur of huis te bouwen. In de steden van West- en Midden-Europa begonnen de vakwerkhuizen in de 15e en 16e eeuw meer en meer verdrongen te worden door de (duurdere) bouw uit baksteen of natuursteen, dit vanwege het brandgevaar.
[bewerk] Externe link
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Vakwerk op Wikimedia Commons. |
