Sprookjesbos
|
||||||
 |
||||||
Het Sprookjesbos in De Efteling bestaat al vanaf 31 mei 1952. Naast het Sprookjesbos omvatte De Efteling een speeltuin en een aantal sportvelden. Er is twee jaar aan gewerkt om in het Sprookjesbos tien sprookjes te verwezenlijken. De ontwerpen voor de sprookjes zijn van de hand van Anton Pieck, terwijl de technische uitvoering ervan voor rekening komt van Peter Reijnders. De eerste tien sprookjes waren de Chinese nachtegaal, het kasteel van Doornroosje (toen nog zonder figuranten), het Kabouterdorp, Kleine boodschap, de Kikkerkoning, de Magische Klok, de Put van Vrouw Holle, Sneeuwwitje en de Zes dienaren.
[bewerk] Sprookjes
Het zes hectare grote Sprookjesbos van de Efteling is een wandeling door de sprookjesboeken van de Gebroeders Grimm, Hans Christian Andersen en Charles Perrault. De Efteling begon als park in 1952 met het Sprookjesbos. Aan het concept ervan is De Efteling door de jaren heen trouw gebleven: regelmatig werden sprookjes vernieuwd en andere sprookjes toegevoegd, waarbij de bijzondere sfeer uit de beginjaren wordt gehandhaafd. Met zorg wordt gewaakt over de erfenis van Anton Pieck, zodat steeds weer nieuwe generaties zich kunnen blijven verwonderen over het hart van de Efteling. Het meest recent toegevoegde sprookje is "Het Meisje met de Zwavelstokjes" van Hans Christian Andersen. De meest recente wijziging is de toevoeging van Vrouw Holle bij de Put van Vrouw Holle.
Wie vandaag de dag de officiële sprookjesbosroute volgt begint aan een lange, nostalgische wandeling langs 25 sprookjes. Een opsomming:
Bij de uitgang van de Indische waterlelies bevindt zich het Openluchttheater, waar vanaf 1998 jaarlijks wisselende kindervoorstellingen worden gegeven.
[bewerk] Trivia
- Het sprookje 'De Chinese Nachtegaal' was vroeger gesitueerd op de plek waar nu Draak Lichtgeraakt staat. Van het oorspronkelijke sprookje is de muur, waar de draak op zit, nog een overblijfsel. De vier goudkleurige, metalen draak-ornamenten op de dakpannen (hoewel inmiddels vernieuwd), zaten er ook al toen de nachtegaal hier zijn lied zong, waardoor de bloemen opengingen. Het sprookje kwam in zijn huidige, nieuwe versie eind jaren '90 echter terug als laatste sprookje van het Sprookjesbos.
| Bron(nen): |
|
