Rivaldo

Vítor Borba Ferreira, voetbalnaam Rivaldo (Recife, 19 april 1972) is een Braziliaanse profvoetballer. Hij is het best bekend als aanvaller van FC Barcelona en het Braziliaans voetbalelftal. Rivaldo gold aan het einde van de jaren negentig van de twintigste eeuw en het begin van de eenentwintigste eeuw als één van de beste voetballers ter wereld. Vooral doeltreffende vrije trappen met zijn "magische" linkerbeen gaven hem veel bekendheid.

[bewerk] Jeugd

Rivaldo groeide op in grote armoede. Met zijn ouders, twee broers en twee zussen woonde hij in de favelas (sloppenwijken) van de noordoostelijke havenstad Recife. Zijn uiterlijk toont ook op volwassen leeftijd de armoede en ondervoeding die Rivaldo in zijn jeugd kende: ingevallen oogkassen, dunne gekromde benen en een rij kunsttanden doordat verschillende van zijn echte tanden door een chronisch gebrek aan vitaminerijk voedsel zijn weggerot. De problemen uit zijn jeugd hebben er toe geleid dat Rivaldo later de Rivaldo Foundation zou oprichten, die zich inzet voor de kinderen in de favelas van de Braziliaanse steden. Om geld te verdienen verkocht Rivaldo samen met zijn broers Ricardo en Rinaldo etenswaren en frisdrank langs de kant van de wegen. In zijn vrijetijd hielden de broers zich vooral bezig met straatvoetbal. Toen Rivaldo 16 jaar oud is, overleed zijn vader nadat deze was overreden door een stadsbus.

[bewerk] Clubvoetbal

[bewerk] Beginjaren

Uiteindelijk werd Rivaldo op 16-jarige leeftijd door scouts van Santa Cruz de Recife ontdekt op een jeugdtoernooi in Recife. Rivaldo mocht naar de club komen, maar geld voor een buskaartje had hij destijds niet en daarom liep hij dagelijks twintig kilometer heen en terug om te kunnen trainen. In 1991 kreeg Rivaldo zijn eerste profcontract bij Santa Cruz en een jaar later, in 1992, vertrok hij naar Mogi-Mirim. Rivaldo tekende in 1993 voor SC Corinthians. Na anderhalf seizoen werd hij gecontracteerd door SE Palmeiras. Bij deze club won Rivaldo zijn eerste prijzen in de vorm van de Braziliaanse landstitel in 1994 en het kampioenschap van de staat São Paulo in 1996. In 1996 vertrok de aanvaller voor 9.2 miljoen dollar naar het Spaanse Deportivo La Coruña.

[bewerk] FC Barcelona

In 1997 werd Rivaldo voor 400 miljoen peseta's (circa 22.7 miljoen euro) aangekocht door FC Barcelona als vervanger van zijn landgenoot Ronaldo, die naar Internazionale in Italië was vertrokken. Bij FC Barcelona werd Rivaldo een wereldster en met de Catalaanse club won de Braziliaan twee landtitels (1998, 1999) en de Copa del Rey (1998). In de UEFA Champions League wilde het voor Rivaldo en FC Barcelona minder goed lukken met tweemaal uitschakeling in de eerste ronde (1997/1998, 1998/1999) en eenmaal uitschakeling in de halve finale (1999/2000).

Rivaldo raakte eind 1999 in conflict met toenmalig trainer Louis van Gaal. Van Gaal zag de Braziliaan als linkervleugelaanvaller in het 4-3-3-systeem, terwijl Rivaldo meer zag in een vrije rol achter de spitsen. De situatie escaleerde en kort na het winnen van de Gouden Bal als Europees Voetballer van het Jaar maakte Rivaldo aan zijn trainer en medespelers bekend niet meer als linkervleugelaanvaller te willen spelen. Dit leidde ertoe dat Van Gaal zijn Braziliaanse ster op 21 december uit de selectie zette. Na twee weken maakte Rivaldo zijn excuses en keerde hij terug in het elftal. Uiteindelijk is het in juni 2000 Van Gaal die moet vertrekken als trainer van FC Barcelona, terwijl Rivaldo na een forse salarisverhoging bij de club blijft.

In het seizoen 2000/2001 was Rivaldo na het vertrek van de Portugees Luís Figo de enige echte ster in het elftal van FC Barcelona. Als individualist pur sang stelde hij zichzelf boven het teambelang, maar desondanks was Rivaldo meerdere malen van grote waarde voor Barça. FC Barcelona won echter geen prijzen, maar Rivaldo werd met 36 doelpunten wel topscorer van de club (23 in competitie, 2 in de beker, 6 in de Champions League en 5 in de UEFA Cup). Zijn beste prestaties in het het seizoen 2000/2001 waren een drietal hattricks. Zijn eerste hattrick maakte Rivaldo in oktober 2000 tegen AC Milan in de eerste groepsronde van de Champions League. In Stadio Giuseppe Meazza werd het 3-3 en de Braziliaan scoorde tweemaal uit een vrije trap en één keer koppend uit een voorzet. Zijn tweede hatrrick van het seizoen was officieel eigenlijk geen hattrick. In maart 2002 scoorde Rivaldo drie keer tegen Real Madrid in Estadio Santiago Bernabéu, maar het derde doelpunt van de Braziliaan werd ten onrechte afgekeurd. Hierdoor eindigde de wedstrijd in 2-2. Zijn meest belangrijke hattrick maakte Rivaldo op de slotspeeldag van de Primera División in de thuiswedstrijd tegen Valencia CF. Zijn driepunter zorgde er niet alleen voor dat FC Barcelona een 3-2 overwinning behaalde, maar ook dat de club op de vierde plaats eindigde die recht gaf op een plaats in de voorronde van de Champions League voor het seizoen 2001/2002. Tot de laatste speeldag stond Valencia CF op de vierde plaats, maar door de overwinning op de directe concurrent kwam FC Barcelona op een gelijk aantal punten, waarna Barça als vierde eindigde op basis van een beter onderling resultaat (0-1 in Valencia, 3-2 in Barcelona). Het eerste doelpunt maakte Rivaldo tegen Valencia CF vanuit een voor hem karakteristieke vrije trap, nummer twee was een afstandschot en zijn derde doelpunt in de slotminuut was de mooiste van allemaal, een omhaal.

Het seizoen 2001/2002 werd het slechtste seizoen van Rivaldo in dienst van FC Barcelona. De jaargang begon weliswaar goed voor de Braziliaan, want met drie doelpunten in het uitduel tegen Wisla Kraków (3-4; thuis 1-0) in de voorrondes van de Champions League leidde hij FC Barcelona naar het hoofdtoernooi. Daarna zakte Rivaldo door blessures en ernstige vormcrises ver terug. Hij zou slechts veertien doelpunten maken in het seizoen 2001/2002, waarvan acht in de Primera División en zes in de Champions League. Na dit slechte seizoen keerde bovendien Louis van Gaal terug als trainer bij FC Barcelona. Gezien zijn slechte prestaties en de conflicten met de Nederlandse trainer in diens eerste periode bij de club, leek de tijd van Rivaldo bij FC Barcelona er op te zitten. Na een goed WK 2002 (zie onder) hoopten de fans dat Rivaldo zijn vorm op clubniveau zou kunnen doorzetten en bovendien leek Rivaldo zich te willen schikken in de wensen van Van Gaal. Hij gaf dit onder meer aan met de woorden "Ik wil zelfs op doel gaan staan als Van Gaal dat vraagt". Uiteindelijk stelde Van Gaal zijn prijs meer op Rivaldo en de Brazilianen moest net als Abelardo Fernández en Sergi Barjuán, twee andere criticasters uit Van Gaal's eerste periode, vertrekken.

[bewerk] Laatste jaren

Op 28 juli 2002 tekende Rivaldo een meerjarig contract bij AC Milan. In zijn eerste seizoen bereikte hij iets wat hem bij FC Barcelona nooit was gelukt, het winnen van een Europese titel. Rivaldo won met AC Milan de UEFA Champions League door in de finale na strafschoppen te winnen van Juventus. Groot was het aandeel van Rivaldo echter niet in de winst van de Champions League, aangezien de Braziliaan vooral op de reservebank zat. Ook in de competitie kreeg hij nauwelijks speeltijd, helemaal na de komst van Kaká, zijn landgenoot en concurrent op de positie van schaduwspits/aanvallende middenvelder, in augustus 2003. Rivaldo besloot daarom AC Milan te verlaten en in januari 2004 tekende hij bij Cruzeiro EC in Brazilië. Rivaldo speelde daar echter maar tien duels en hij stapte op uit solidariteit met zijn ontslagen coach Vanderlei Luxemburgo. Sinds juli 2004 staat Rivaldo onder contract bij het Griekse Olympiakos Piraeus. Hij leidde de club in de seizoen 2004/05 en 2005/06 naar de nationale titel.

[bewerk] Nationaal elftal

Rivaldo maakte in december 1993 zijn debuut in het Braziliaans elftal. Hij scoorde de enige goal in een 1-0 overwinning op Mexico. Voor het WK 1994 werd Rivaldo echter niet opgenomen in de Braziliaanse selectie.

Op de Olympische Zomerspelen van 1996 in Atlanta won Rivaldo met Brazilië de bronzen medaille. Desondanks kreeg hij veel kritiek te verwerken, aangezien men in Brazilië niet genoegen nam met minder dan goud. Rivaldo werd als één van de drie dispensatiespelers van ouder dan 23 jaar in de Olympische ploeg verantwoordelijk gehouden voor het 3-2 verlies in de halve finale tegen latere winnaar Nigeria. Mede door deze felle kritiek besloot Rivaldo de overstap te maken naar Deportivo La Coruña om zo Brazilië te kunnen ontvluchten.

Rivaldo speelde met De Goddelijke Kanaries op twee toernooien om de Copa América. Zowel in 1997 als 1999 ging de Zuid-Amerikaanse titel naar Brazilië. In 1999 werd Rivaldo met vijf doelpunten, waarvan twee in de finale tegen Uruguay, bovendien topscorer van het toernooi.

Verder was Rivaldo actief op twee WK's. In 1998 haalde Rivaldo met Brazilië de finale, waarin met 3-0 werd verloren van Frankrijk. De aanvaller maakte drie doelpunten, één tegen Marokko in de groepsfase en twee tegen Denemarken in de kwartfinale. In 2002 won Rivaldo met Brazilië de wereldtitel. Hij speelde in alle zeven wedstrijden en scoorde vijf keer. Rivaldo maakte zijn doelpunten in de groepsfase tegen Turkije (strafschop), China en Costa Rica, in de achtste finale tegen België en in de kwartfinale tegen Engeland. Bovendien gaf hij de assist op Ronaldo voor het openingsdoelpunt in de finale tegen Duitsland. Uiteindelijk werd in de eindstrijd met 2-0 gewonnen door een tweede goal van Ronaldo. Naast door zijn doelpunten viel Rivaldo op het WK 2002 ook op door zijn inzet voor het team. Bij FC Barcelona acteerde hij vaak als individualist, op het WK werkte de Braziliaan hard voor de ploeg, verdedigde mee en was bij aanvallen niet zelfzuchtig als andere spelers meer scoringskans hadden.

Doordat Rivaldo bij AC Milan vaak op de bank zat, raakte hij steeds meer uit beeld bij het nationale elftal. Uiteindelijk kwam de aanvaller tot 72 interlands en 34 doelpunten voor de Seleção.

[bewerk] Persoonlijke prijzen

Als speler van FC Barcelona werd Rivaldo in 1999 Wereldvoetballer van het Jaar en Europees Voetballer van het Jaar.

[bewerk] Spelerstatistieken

seizoen	club	land	competitie	wed.	goals
1992	Mogi-Mirim	Brazilië	Campeonato Brasileiro	27	9
1993	SC Corinthians	Brazilië	Campeonato Brasileiro	19	11
1994	SC Corinthians	Brazilië	Campeonato Brasileiro	22	6
1994	SE Palmeiras	Brazilië	Campeonato Brasileiro	29	13
1995	SE Palmeiras	Brazilië	Campeonato Brasileiro	45	17
1996	SE Palmeiras	Brazilië	Campeonato Brasileiro	30	23
1996/97	Deportivo La Coruña	Spanje	Primera División	41	21
1997/98	FC Barcelona	Spanje	Primera División	34	19
1998/99	FC Barcelona	Spanje	Primera División	37	24
1999/00	FC Barcelona	Spanje	Primera División	16	8
2000/01	FC Barcelona	Spanje	Primera División	35	23
2001/02	FC Barcelona	Spanje	Primera División	20	8
2002/03	AC Milan	Italië	Serie A	22	5
2003/04	AC Milan	Italië	Serie A	0	0
2004	Cruzeiro EC	Brazilië	Campeonato Brasileiro	10	1
2005/06	Olympiakos Piraeus	Griekenland	Alpha Ethniki	23	12
2005/06	Olympiakos Piraeus	Griekenland	Alpha Ethniki	21	7
Bijgewerkt	08-05-2006