Riccardo Cocciante
Riccardo Cocciante (in het Frans; Richard Cocciante) (Saigon, Vietnam, 20 februari 1946) is een Frans Italiaanse zanger. Op zijn elfde jaar vestigt zijn familie zich in Rome en daar leert hij Italiaans, terwijl hij tot dan toe altijd Frans had gesproken.
Geïnspireerd door opera's, de grote klassieke werken, maar ook door blues en de Beatles wil hij graag zanger worden. En hij wordt dan ook de rauwe stem van de band, 'The Nations'. Hij leert zichzelf piano spelen.
In 1972 gaat in Italië zijn eerste album, 'Mu' (Lemurie), in première. Snel daarna werd dit album uitgebracht in het Frans, genaamd: Atlanti (Atlantis).Het volgende italiaanse album was Poesia. Het succes komt echter pas een jaar later in Italië en in Spanje met het lied: 'Bella senz'anima'. (Mooi maar zonder ziel); van het album 'Anima' met nummers geselecteerd door filmmuziekcomponist Ennio Morricone.
In 1978 voltooit hij in samenwerking met Vangelis het album: 'Concerto per Magherita'. Welke later ook in het Spaans wordt uitgegeven, (Concierto por Margarita).
In 1983 vervaardigde hij zijn album: 'Sincerita' hierdoor heeft Riccardo Cocciante internationale faam verkregen.
In totaal heeft hij zo'n 35 albums uitgegeven, de meest recente in 2005 getiteld "Songs". De laatste jaren houdt Riccardo zich vooral bezig met het componeren van musicals (volgens hemzelf nieuwe pop opera's): Notre Dame de Paris en Le petit prince. In 2007 gaat Giulietta e Romeo in premiere in Verona.
