Nabateeërs
De Nabateeërs leefden 3500 jaar geleden in Jordanië, Syrië, Saoedi-Arabië en Zuid-Israël. Zij dreven handel via de verschillende karavaanroutes. Onder andere de handel in wierook naar Jemen was belangrijk voor hen.
De hoofdstad van de Nabateeërs was de stad Petra.
De Nabateeërs hebben ondergondse waterkanalen of qanaten aangelegd, die van (ondergrondse) bronnen in de bergen via tunnels naar droge landbouwgronden leiden.
[bewerk] Qanaten
In Jordanië en Syrië zijn door Nederlandse en Duitse ontwikkelings werkers, lokale stamhoofden ingeschakeld bij het opnieuw ingebruik nemen van zo genoemde Qanaten. Dit zijn van die ondergronse waterkanalen, welke tot 35 meter diep in de rots zijn uitgehouwen. Deze aanpak, (het geven van hengels in plaats van vis, wordt ook wel de Novib methode genoeemd), kenmerkt zich door het betrekken van de lokale bevolking bij de ontwikkeling van de streek. Wetenschappers ontdekten door middel van satellieten, dat er op regelmatige afstand in de aarde gaten waren. Na onderzoek ontdekte men, dat dit ontluchtingskokers waren van ondergondse waterkanalen. Zodra men die kokers ontdeed van begroeiing en erin gestort puin, ontstond weer vloeiend water, wat aan het einde van de pijplijn drinkbaar, zuiver en schoon water opleverde.
Deze tunnels zijn in de loop der eeuwen door aardbevingen beschadigd, maar ook door verwaarlozing gestopt met het vervoeren van water. In 2001 resulteerde dit "ontwikkelingsproject" in een toename van het drinkwater in Jordanië met 15%. Een ongelofelijke bijdrage, voor een land waar maar 200 mm regen per jaar valt.
Toch werd dit project geen succes in Petra. In de tijd van de Nabateeers woonden er 150.000 mensen. Nu slechts 25.000.
Er werd verteld, dat in de tijd van het Ottomaans Imperium, om woestijnvorming tegen te gaan, deze regel was ingevoerd. Om de vier jaar verkrijgt een familie/ stam een kwart van de grond, klokgewijs. Zit er een bron in die grond, dan moet het water gedeeld worden met de familie/ stamleden welke afhankelijk zijn van dat water. Zodat na 16-4 = 12 jaar men opnieuw in bezit komt van de oorspronkelijke grond. Families bleven zo hecht, en onevenredige verrijking werd voorkomen.
Maar dat was voor hen precies de reden om geen vinger uit te steken. Immers, hun inspanningen zouden opgeslokt worden door de belendende stam/ famile, en na 12 jaar kon men dan opnieuw beginnen. Mijn stelling dat meer water meer vaste inkomsten betekende, werd van tafel geveegd. Petra bestond al 5000 jaar, en de toeristen kwamen nu per bus uit de omliggende steden.
Men neemt aan, dat de Nabateeers ten onder gegaan zijn door aardbevingen, waardoor de watertoevoer naar de stad werd afgesneden. Als u ziet wat een woestijnklimaat het daar is, is het een berijpelijke veronderstelling. In Petra is men ook een stuk geschiedenis van de stad kwijt, van 600 jaar. Die Qanaten blijken over de gehele aarde te lopen. In 1999 was er op Discovery Channel een special over Qanaten. In Iran loopt een qanaat welke 500 kilometer lang is, 4,5 meter breed en 4 meter hoog, tot 35 meter onder het aardoppervlak in de rotsen uitgehouwen. Het staat op de Wereld Erfgoed lijst van UNESCO. Er lopen qanaten van Japan tot aan Spanje. De meeste zijn 1-5 kilometer lang. Het is de geleerden een raadsel hoe men ooit deze Qanaten heeft kunnen graven.
