Mary Robinson
Mary Robinson (Ierse naam Máire Bean Mhic Róibín, meisjesnaam Mary Bourke, Ballina, 21 mei 1944) was van 1990 tot 1997 de eerste vrouwelijke president van Ierland. Zij nam ontslag om Hoge Commissaris voor de Mensenrechten te worden, een functie die zij uitoefende tot 2002. Als president werd ze in 1997 opgevolgd door Mary McAleese; bij de VN in 2002 door Sérgio Vieira de Mello.
Mary Bourke werd katholiek opgevoed maar studeerde rechten aan het protestantse Trinity College in Dublin en werd daar ook professor. In 1969 was zij één van de drie senatoren die voor Trinity College in de Ierse Senaat werd gekozen.
In 1970 huwde ze met Nicholas Robinson; zij kregen drie kinderen.
Als senator zij liet zich in het toen nog erg katholieke Ierland opmerken als voorvechtster van vrouwenrechten. In 1989 trok zij zich terug maar in 1990 was zij een onverwachte Labour-kandidate bij de presidentsverkiezingen, en ook nog een onverwachte winnaar. Zo werd zij de eerste vrouwelijke president van de Republiek maar ook de eerste president die niet de steun had van de Fianna Fáil (zoals haar zes voorgangers). Zij was ook de eerste president die een bezoek bracht aan de Britse koningin.
[bewerk] Externe koppeling
- OHCHR-biografie (Engels)
