Magnus II van Brunswijk (1328-Leveste, 1373), bijg. Torquatus, was een zoon van Magnus I van Brunswijk en Sophia van Brandenburg . Na de dood van zijn broer Lodewijk, van zijn vader, en van hertog Willem II van Lüneburg, werd Magnus in 1369 enig hertog van gans Brunswijk-Lüneburg, maar in 1370 verloor hij al Lüneburg aan Albrecht van Saksen en de Ascaniërs, op aanwijzen van Karel IV, die ook Magnus verbande. De steden Lüneburg, Uelzen en Hannover kozen nu partij voor de Ascaniërs en Magnus slaagde er met moeite in om de stad Brunswijk aan zijn zijde te houden. De Lüneburgse Successieoorlog duurde nog voort ook nadat in 1373 Magnus in Leveste gedood werd. Na zijn dood werd het gebied verdeeld in Einbeck, Lüneburg en Wolfenbüttel.
Magnus was in 1358 getrouwd met Catharina van Anhalt-Bernburg (1330-1390), dochter van Bernhard III van Anhalt, en was vader van:
