Isaak de Graaf
Isaak de Graaf (1668 - 5 september 1743). Isaak de Graaf werd in 1668 in Amsterdam geboren als zoon van Abraham de Graaf en Susanna Pietersz Eppingh. Zijn vader is vanaf 1679 tot zijn overlijden in 1714 examinator van de stuurlieden in dienst van de VOC en daarbij de auteur van een aantal standaardwerken op het gebied van de navigatie (onder meer De Seven Boecken van de Groote Zeevaert, 1658). De jonge Isaak is zodoende vanaf zijn kinderjaren vertrouwd met de beginselen van de navigatie en de cartografie.
Isaak was klerk en cartograaf voor de Kamer Amsterdam van de Vereenigde Oostindische Compagnie. In het najaar van 1691, krijgt hij de opdracht om een overzichtsatlas, de Atlas Amsterdam, te maken van alle VOC gebieden. De directie van de VOC, de Heeren Seventien, is zo onder de indruk van zijn werk, dat hij in augustus 1705 benoemd wordt in de prestigieuze en verantwoordelijke functie van officieel kaartenmaker van de VOC.
In 1708 treedt Isaak de Graaf in het huwelijk met Sanderina de Brauw uit Utrecht, met wie hij aanvankelijk woont aan de Brouwersgracht in Amsterdam. Isaak de Graaf overlijdt op 5 september 1743 in de leeftijd van 75 jaar; zijn functie bij de Compagnie heeft hij tot zijn dood vervuld.