Gouden handdruk
Een gouden handdruk is de gangbare term voor een royale ontslagvergoeding. De opbouw bestaat uit een of enkele bruto-jaarsalarissen (afhankelijk van het aantal dienstjaren), aangevuld met een bedrag dat partijen afspreken om imagoschade te compenseren en juridische procedures te vermijden.
Met dat al kan het bedrag van een gouden handdruk behoorlijk oplopen. Enkele gevallen kregen de afgelopen jaren aandacht in de Nederlandse media. In 1996 kreeg procureur-generaal Rutger van Randwijck, die aftrad na de IRT-enquete, een gouden handdruk van een half miljoen gulden en doorbetaling tot zijn pensioen. Twee jaar later werd het ontslag van Arthur Docters van Leeuwen, voorzitter van het college van procureurs-generaal, afgekocht met 2,5 jaarsalarissen. Ook in het bedrijfsleven werden hoge bedragen betaald, onder andere bij Ahold, Getronics en de Nederlandse Spoorwegen.
De ophef over de gouden handdrukken zorgde ervoor dat sommige bestuurders vrijwillig van een ontslagvergoeding afzagen. Dat deden bijvoorbeeld Hilbrand Nawijn, toen hij in 2002 opstapte bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND), en Tjibbe Joustra die opstapte als bestuursvoorzitter van de uitkeringsinstantie UWV.
