Glottisslag
Een glottisslag is het kortstondig onderbreken van de klank van de stem of het aanzetten hiervan door het korte dichtklappen van de stemspleet en het hierbij onderbreken van de trilling van de stembanden. De glottisslag wordt om deze reden tot de plosieven gerekend. In een Nederlands woord als beamen, of de k's in het West-Vlaamse "pakken" ("pa'en") komt bijvoorbeeld in de standaardtaal normaal gesproken respectievelijk voor de a en in plaats van de k's een glottisslag voor.
De glottisslag wordt op verschillende manieren aangegeven. Vaak is deze klank impliciet aanwezig; veelal wordt een apostrof, vraagteken of uitroepteken gebruikt om de glottisslag weer te geven. In het IPA wordt deze met het symbool ʔ aangegeven.
Deze klank komt in sommige talen als zelfstandig foneem voor. Voorbeelden zijn de hamza (ء) in het Arabisch, of de taal van de !Kung.
Een van de opvallende kenmerken van het Cockney-Engels is het veelvuldig voorkomen van de klank, zoals in woorden als better, waarbij de t als glottisslag wordt uitgesproken, wat veelal als be'er wordt weergegeven. Ook andere Britse varianten van het Engels hebben de glottisslag als kenmerk.
In het Indonesisch wordt de k aan het einde van een woord als glottisslag uitgesproken. Ook in het Nahuatl komt deze klank voor. Hij wordt doorgaans neergeschreven als h en wordt saltillo genoemd. Ook het Deens kent de glottislag, die in deze taal stød wordt genoemd.
Ook in het West-Vlaams en in sommige varianten van het Zeeuws wordt een dubbele k (zoals in wekken) vaak als een glottisslag uitgesproken.
