Filip De Wilde

Filip De Wilde (Zele, 5 juli 1967) is een Belgische ex-voetballer.

De doelman speelde in zijn loopbaan bij Eendracht Zele, SK Beveren, RSC Anderlecht, Sporting Lissabon, opnieuw RSC Anderlecht, Sturm Graz, Sporting Lokeren en Verbroedering Geel. Hij speelde 33 keer voor de Rode Duivels. Zijn broer Jo was jarenlang doelman bij Vigor Wuitens Hamme. Zijn neef Benjamin De Wilde debuteerde in het seizoen 2005-06 in de Belgische eerste klasse bij Sporting Lokeren.

Filip De Wilde doorliep de jeugdreeksen van Eendracht Zele. Hij vertrok als 16-jarige naar SK Beveren. Daar debuteerde hij als piepjonge speler in de eerste klasse. Na het vertrek van Pfaff naar Bayern München kreeg de 17-jarige keeper het vertrouwen van coach Urbain Braems. Met de Wase club werd hij Belgisch kampioen in het seizoen 1983-84 en speelde hij de finale van de Beker van België in 1985. De Wilde past bij SK Beveren in een mooi rijtje van doelmannen die later voor de nationale ploeg speelden: Pfaff, De Wilde, Geert De Vlieger, Tristan Peersman en Erwin Lemmens.

In 1987 verhuisde hij naar RSC Anderlecht waar hij voor een basisplaats moest knokken met Jacky Munaron. Munaron had een lange staat van dienst bij paars-wit en was buitengewoon populair bij de fans. Na een flatertje in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Inter Milaan in de voorbereiding op het seizoen koos trainer Georges Leekens resoluut voor Munaron. Ook toen Raymond Goethals de ontslagen Georges Leekens kwam vervangen, bleef De Wilde reservedoelman. Hij zat heel het seizoen 1987-88 op de bank. Pas het volgende seizoen speelde hij zijn eerste competitiewedstrijd voor Anderlecht. Hij debuteerde op de 7de speeldag thuis tegen Club Luik. Munaron was geblesseerd. De Wilde pakte zijn kans en zou nagenoeg niet meer uit het elftal verdwijnen. Onder Aad de Mos speelde hij topseizoenen. Hij blonk uit in de dubbele confrontaties met CF Barcelona en Dinamo Boekarest in de tweede ronde van Europacup II in het seizoen 1989-90. Die Europese campagne eindigde met de verloren finale tegen Sampdoria waarin hij twee keer werd gevloerd door Gianluca Vialli. In de zomer van 1996 trok De Wilde naar de Portugese topclub Sporting Lissabon. Na een uitstekend eerste seizoen, leefde hij in zijn tweede seizoen in onmin met de trainer en belandde hij op de bank. Om zijn plaats in de selectie voor de eindronde van het WK niet te hypothekeren, keerde hij in april 1998 terug naar Anderlecht. Hij verdrong al snel Geert De Vlieger uit het eerste elftal en bleef de onbetwiste nummer een bij Anderlecht tot hij in 2003 geblesseerd geraakte. Anderlecht verlengde zijn contract niet en op zijn 36ste verhuisde De Wilde in de zomer van 2003 naar de ambitieuze Oostenrijkse club Sturm Graz. Hij bleef er maar een half jaar en tekende in het tussenseizoen een contract bij Sporting Lokeren. Onder andere door blessures speelde hij daar niet vaak. In 2005 stopte hij met voetballen. Hij bond nog een keer de voetbalschoenen aan. Hij speelde met tweedeklasser Verbroedering Geel de eindronde. Dat was een vriendendienst aan Peter Maes, die jarenlang reservedoelman was bij Anderlecht. Verbroedering Geel had een ernstig keepersprobleem en de veertigjarige doelman hielp de club uit de brand.

[bewerk] Carrière bij de Rode Duivels

Bondscoach Walter Meeuws liet de Zelenaar op 23 augustus 1989 debuteren tijdens de vriendschappelijke wedstrijd tegen Denemarken. Hij verving tijdens de rust zijn rivaal Gilbert Bodart. Met Bodart streed hij lang om de plaats als tweede doelman achter Preud’homme. Een eerste internationaal gloriemoment kwam met de laatste kwalificatiewedstrijd voor het WK 1994 tegen Tsjechoslowakije. De Wilde hield met secuur keeperswerk de nul op het bord. Dat ene punt volstond voor de kwalificatie. De Wilde maakte deel uit van de WK-selectie van de Rode Duivels op de eindrondes van het WK 1990 in Italië en 1994 in de USA. Hij bleef er alle wedstrijden op de reservebank. In 1998 op de eindronde van het WK in Frankrijk was hij wel eerste doelman. België werd na drie gelijke spelen roemloos uitgeschakeld in de eerste ronde. De eindronde van het EK in 2000 verliep dramatisch voor de Rode Duivels en vooral voor De Wilde. In de openingswedstrijd tegen Zweden verslikte hij zich in het midden van de tweede helft in een terugspeelbal van Philippe Léonard. Hij trapte half naast de bal en bood Mjallby een cadeaudoelpunt aan. De flater had geen gevolgen. België won de wedstrijd met 2 – 1. De derde groepswedstrijd werd een ramp. De Wilde verkeek zich compleet op een hoge bal, waarna Hakan Şükür scoorde en in de 85ste minuut werd hij uitgesloten na een fout op de doorgebroken Arif. Het was zijn laatste interland.

De Wilde speelde 106 Europese wedstrijden. Geen enkele andere Belgische speler deed beter.

[bewerk] Clubs en palmares

Seizoen	Club	Competitie	Beker	Europacup
1982/83	SK Beveren	6de	WINNAAR	-
1983/84	SK Beveren	KAMPIOEN	-	EC II: 2de ronde
1984/85	SK Beveren	5de	Finale	EC I: 2de ronde
1985/86	SK Beveren	5de	-	-
1986/87	SK Beveren	5de	-	EC III: 3de ronde
1987/88	Anderlecht	4de	WINNAAR	EC I: kwartfinale
1988/89	Anderlecht	2de	WINNAAR	EC II: 2de ronde
1989/90	Anderlecht	2de	kwartfinale	EC II: finale
1990/91	Anderlecht	KAMPIOEN	1/8 finale	EC III: 1/8 finale
1991/92	Anderlecht	2de	1/16 finale	Champions League: groepsronde
1992/93	Anderlecht	KAMPIOEN	halve finale	EC III: 3de ronde
1993/94	Anderlecht	KAMPIOEN	WINNAAR	Champions League: groepsronde
1994/95	Anderlecht	KAMPIOEN	halve finale	Champions League: groepsronde
1995/96	Anderlecht	2de	kwartfinale	Champions League: 3de voorronde
1996/97	Sporting Lissabon	2de	halve finale	EC III: 2de ronde
1997/april 98	Sporting Lissabon	-	-	Champions League: groepsronde
april 98/98	Anderlecht	4de	-	-
1998/99	Anderlecht	3de	1/16 finale	EC III: 1ste ronde
1999/00	Anderlecht	KAMPIOEN	1/16 finale	EC III: 2de ronde
2000/01	Anderlecht	KAMPIOEN	kwartfinale	Champions League: 2de groepsronde
2001/02	Anderlecht	3de	1/16 finale	Champions League: groepsronde
2002/03	Anderlecht	2de	kwartfinale	EC III: 1/8 finale
2003/december 2003	Sturm Graz	-	-	-
januari 2004/04	Sporting Lokeren	10de	-	-
2004/oktober 2004	Sporting Lokeren	-	-	-
april 2005	Verbroedering Geel	Eindronde tweede klasse