Élisabeth Badinter
Élisabeth Badinter (Boulogne-Billancourt, Frankrijk, 5 maart 1944) is een bekende Franse feministe en filosofe.
Élisabeth Badinter levert in haar artikelen en boeken een actieve bijdrage aan het publieke debat in Frankrijk, met name wanneer het gaat om de positie van vrouwen.
Volgens Élisabeth Badinter is het feit dat vrouwen nog altijd zijn ondervertegenwoordigd in het Franse -en Europese- politieke landschap geenszins het gevolg van vermeende vrouwonvriendelijke opvattingen in de samenleving, zoals door sommige andere feministische schrijfsters en schrijvers wordt beweerd. Het zijn in haar ogen vooral de traditionele rolpatronen thuis die verklaren dat naar verhouding weinig vrouwen politiek bedrijven. Zolang mannen niet bereid zijn om meer tijd te besteden aan de zorg voor de kinderen en het huishouden, zal het voor veel vrouwen niet mogelijk zijn om in het bedrijfsleven of de politiek tot het uiterste van hun kunnen te gaan.
Vrouwen hebben volgens Élisabeth Badinter geen discriminerende wetten nodig om politiek door te breken en het Franse electoraat heeft er geen enkel bezwaar tegen om te worden vertegenwoordigd door vrouwen. Politica's zoals Ségolène Royal en Michèle Alliot-Marie zijn er het levende bewijs van dat bekwame vrouwen op eigen kracht de top kunnen bereiken. Initiatieven zoals quota's voor vrouwen vindt zij beledigend.
Élisabeth Badinter beschouwt het moslimfundamentalisme als een serieuze bedreiging, in het bijzonder voor de positie van vrouwen. Zij is tegen het dragen van hoofddoekjes op school en verzet zich met verve tegen het besnijden van meisjes en verschijnselen als polygamie. In haar boek Fausse route ("De verkeerde weg") uit 2003 levert zij onder meer felle kritiek op feministes en intellectuelen die zich neerleggen bij wat naar haar mening onaanvaardbaar is en in positieve discriminatie een oplossing menen te zien voor het wegnemen van achterstandssituaties. Volgens Badinter is discriminatie altijd negatief.
Élisabeth Badinter is de echtgenote van de socialistische oud-politicus Robert Badinter, die als minister van Justitie aan het begin van de jaren tachtig de doodstraf in Frankrijk afschafte.
Diverse van haar boeken zijn in het Nederlands vertaald.
[bewerk] Publicaties van Badinter
- L'Amour en plus : histoire de l'amour maternel (XVIIe-XXe siècle), 1981, ISBN 2253029440
- Les Goncourt : « Romanciers et historiens des femmes », préface de « La Femme au XVIIe siècle d'Edmond et Jules de Goncourt », 1981,
- Émilie, Émilie, L'ambition féminine au XVIIIe siècle, 1983, ISBN 2082100898
- Les Remontrances de Malesherbes (1771-1775), 1985,
- L'Un est l'autre, 1986, ISBN 2738113648
- Condorcet. Un intellectuel en politique, 1988,
- Correspondance inédite de Condorcet et Madame Suard (1771-1791), 1988,
- Madame d'Épinay, Histoire de Madame de Montbrillant ou les Contreconfessions, préface d'Élisabeth Badinter, 1989,
- Thomas, Diderot, Madame d'Épinay : Qu'est-ce qu'une femme ?, débat préfacé par Élisabeth Badinter, 1989
- Condorcet, Prudhomme, Guyomar : Paroles d'hommes (1790-1793), présentées par Élisabeth Badinter, 1989,
- XY, de l'identité masculine, 1992, ISBN 2253097837
- Madame du Châtelet, Discours sur le bonheur, préface 1997,
- Les Passions intellectuelles, tome 1 : Désirs de gloire (1735-1751), 1999,
- Les Passions intellectuelles, tome 2 : L'exigence de dignité (1751-1762), 2002,
- Simone de Beauvoir, Marguerite Yourcenar, Nathalie Sarraute, 2002. Conférence d'Élizabeth Badinter, Jacques Lassalle et Lucette Finas, ISBN 2717722203
- Fausse route, 2003, ISBN 225311264X
- Dead End Feminism, 2006, ISBN 0745633803
- Madame du Châtelet, Madame d'Epinay : Ou l'Ambition féminine au XVIIIe siècle, 2006, ISBN 2082105636
