Rafeindahýsing
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Rafeindahýsing er hugtak úr atómfræði sem lýsir stöðu rafeinda í atómum. Rafeindir raða sér á sérstakan hátt á hvolf og undirhvolf atóma. Stöðu rafeindanna má ráða af fjórum svokölluðum skammtatölum; aðalskammtatölu, aukaskammtatölu, svigrúmstölu og spunatölu.
Til að gera grein fyrr stöðu þeirra er notaður sérstakur ritháttur, númer hvers hvolfs er ritað ásamt bókstaf sem táknar númer undirhvolf þess hvolfs, fjöldi rafeinda á því undirhvolfi er svo ritaður sem hávísir: 1s2 er lesið „tvær rafeindir á fyrsta undirhvolfi fyrsta hvolfs“ (til að tákna undirhvolfin eru bókstafirnir s, p, d, f og g notaðir, hvolf númer n er með n undirhvolf).
Jónin Cl- er með átján rafeindir sem raðast þá svona á hvolfin: 1s2 2s2 2p6 3s2 3p6 þar sem p er annað undirhvolf á gefnu hvolfi. Til styttingar má rita næsta eðalgas á undan í hornklofa og rita svo stöðu hinna rafeindanna (rafeindahýsing neons er rituð 1s2 2s2 2p6 og er upphaf allra efna sem koma í næstu lotum fyrir neðan í lotukerfinu eins og því hægt að nota þetta sem styttingu): [Ne] 3s2 3p6.
