دوربین شکاری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
دوربین شکاری (نام‌های دیگر: دوربین دوچشمی، دوربین ارتشی، دوربین صحرایی) وسیله‌ای دستی است برای بزرگنمایی اجسام دور. عمل بزرگنمایی به‌وسیله عبور تصاویر از دو سری لنز مجاور و یک منشور ایستاده صورت می‌گیرد. دوربینهای شکاری تصویر را ایستاده نشان می‌دهند برعکس تلسکوپ‌ها که تصاویر را وارونه می‌نمایانند. معمولاً بر روی دوربینهای دوچشمی سه رقم حک شده است. رقم نخست که به نشانه x ختم شده است، مثلاً 6x، بیانگر آن است که دوربین تصویر را چند برابر اندازه واقعی درشت تر می‌کند. رقم دوم، مثلاً 30 یا 35، قطر عدسی شیئی را به میلیمتر نشان می‌دهد. اگر بزرگنمایی عدسی را ثابت فرض کنیم، هرچه قطر عدسی شیئی بیشتر باشد تصویری روشنتر بدست می‌آید. این نوع دوربین در واقع در نور کم کارایی بهتری دارد. دوربینهایی با مشخصات 30×6 یا 35×7 برای مقاصد عمومی مناسب هستند. رقم سوم بیانگر آن است که از فاصله 1000 یاردی (910متری) یک منطقه با چه پهنایی مشاهده می‌شود.
