San Augustin Hiponakoa
Wikipedia(e)tik
San Augustin Hiponakoa edo Aurelio Augustino (Thagaste, 254ko azaroaren 13 - Hipona, 430eko abuztuaren 28) filosofo eta santu katolikoa izan zen, Mendebaldeko Kristautasunaren gizonik garrantzitsuenetakoa. Eliza Katolikoaren doktore da eta augistindar ordenaren sortailea.
Filosofian egin zituen bere ikasketak. 32 urterekin kristautasunan sartu zen. 5 urtez, apaiza izan zen eta zenbait santutegi eraiki zituen Italian zehar.
[aldatu] Bizitza eta idatzitako lanak
Aurelio Augustinoren aita ez zen fededuna baina ama, Monika, nahiko kristaua zen eta kristautasunaren ideietan hezi zuen bere seme San Augustin. Augustinek bere lehen ikasketak egiteko Madurara joan zen, bertan gramatika eta latindar klasikoak ikasi zituen. Ondoren Thagasten urtebete iragan ostean Kartagora joan zen (370ean). Kartagon erretorika ikasi zuen, eta bertan zebilela Zizeronen Hortensius lana irakurrita arazo teologikoetaz kezkatzen hasi zen, eta gauzak horrela manikeo bihurtu zen.
Platonek uste izan zuen gaitzaren eta giza grinen eta zaletasunen arazoen zergaitia eta azalpena aurkitu zu ela. Horregaitik beraz besarkatu zituen manikeismoaren ideiak. 375ean erretorika eskola bat zabaldu zuen Cartagon eta urte batzuetan bertan irakasten aritu zen. Urte batzuk beranduago Erromara joan eta bertan zabaldu zuen erretorika eskola bat. Hala ere San Augustinengan manikeismoaren dualismoaren inguruko zalantzak sortzen hasi ziren, zalantza horiek Milanera bizitzen joan zenean areagotu egin ziren. Milanen zebilela hango apezpikua ezagutu zuen eta bai honen zein irakurri zituen Plotinoren testu batzuen eraginez, kristautasunera itzuli zen 386. urtean.
San Augustinek betiko aldakuntzan eragin nahiko garrantzitsua izan zuen. Nahiz eta hasieran bere bizitza (Erroman zebilela) plazerrez beterik egon zen, pixkanaka plazer horiengandik urrunduz joan zen. Ebanjelioak eta San Pauloren Epistolak irakurri eta hausnartzeari ekin zion, kristau doktrina bereganatzen zihoalarik. Kristautasun horretan erabat murgildurik zegoenean bataiatzea erabaki zuen (387an). Garai honetan lan ugariak egin zituen adibidez, Contra Academicos, Soliloquia eta De Immortalitate animae.
391. urtean apaiz bihurtu zen, Hiponako herrian. Hiponan beste zenbait lan idatzi zituen Manikeoen eta donatisten aurka, Bibliako Sorrera liburuari eta San Pauloren Gutunei liburuak besteak beste. 396an Hiponako apezpiku izendatu zuten, garai hartan Doktrina Kristauaz, Aitorkizunak, Hirutasun Deunaz (De Trinitate) , Bibliako Sorrera liburuari buruzko iruzkinak. 411. urtetik aurrera: Pelagianoen aurka, De libero arbitrio, Jainkoaren Hiria, eta beste zenbait idazlan.
430. urtean hil zen Hiponan, bandaloen setioarenpean. Jadanik Erromako hiria bandaloen esku jausia zen.
