Το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Στη δεκαετία του 50 κοντά στη πλατεία της Αγίας Παρασκευής, του ομώνυμου δήμου της Ανατολικής Αττικής, έμενε ένα νιόπαντρο ζευγαράκι που όμως οι συνεχείς καυγάδες του δεν σταματούσαν όλη την ημέρα. Οι καυγάδες δε αυτοί ήταν τόσο έντονοι που οι γείτονες ακούγοντας να σπάνε πιάτα ποτήρια κλπ αναγκάζονταν να ειδοποιούν τη τότε Χωροφυλακή μπας και προλάβει μεγαλύτερο κακό.
Μόνο όταν έφθαναν οι χωροφύλακες σταμάταγαν και δεν ακούγονταν «κιχ». Μόλις όμως έφευγαν εκείνοι, αφού συμβούλευαν σχετικά, το ζευγαράκι άρχιζε ξανά-μανά τα ίδια και ποιο έντονα. Αυτή η δουλειά γινόταν σχεδόν κάθε μέρα αλλά και το πήγαινε-έλα των χωροφυλάκων το ίδιο.
Εκείνο όμως που είχε ιδιαίτερη σημασία και έμελλε να μείνει στη ιστορία ήταν το γεγονός ότι. όταν νύκτωνε ο κόσμος τότε, εκεί, συνήθιζε κάθε βράδυ να κάνει βόλτα στη πλατεία της Εκκλησίας. Τότε λοιπόν εμφανιζόταν και αυτό το ζευγαράκι «α λα μπρατσέτο» σαν να μην είχε συμβεί τίποτα όλη την ημέρα και ανεξάρτητα ότι ήταν μαντηλοδεμένοι και οι δύο με τσιρότα στο πρόσωπο και επιδέσμους από τους μικροτραυματισμούς των καυγάδων τους.
Έτσι έμεινε η προσφιλής αυτή φράση «σαν το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής» να λέγεται σε κάθε παρόμοιες περιπτώσεις που μπορεί μέσα στο σπίτι να σφάζονται, αλλά έξω να δείχνουν πιτσουνάκια!
