Αρκουδόρρεμα Αρκαδίας
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Αρκουδόρρεμα είναι παλαιόιστορικό χωριό της Αρκαδίας που βρίσκεται στη χαράδρα των Μαιναλικών ορέων κοντά στη κοινότητα Τσελεπάκου της επαρχίας Μαντινείας και σημερινού δήμου Φαλάνθου ακατοίκητο από την αρχή του αιώνα.
Επί τουρκοκρατίας άκμαζε λόγω του απρόσιτου της τοποθεσίας και είχε καταστεί σημαντικό κέντρο της κλεφτουριάς. Ιστορείται πως από το 1530 είχαν εγκατασταθεί σ΄ αυτό, καθώς και στο πλησίον αυτού Λιμποβίτσι, οι Κολοκοτρωναίοι και ότι και τα δύο αυτά χωριά αντιστάθηκαν έντονα κατά την ανάκτηση της Πελοποννήσου από τους Τούρκους το 1715.
Το Αρκουδόρρεμα κατά την Επανάσταση του 1821 έδωσε στον αγώνα εκλεκτό σώμα πολεμιστών υπό την αρχηγεία του περίφημου αγωνιστή Αδάμ Κορέλλα. Στην απογραφή που διενήργησε ο Ιωάννης Καποδίστριας το 1829 το χωριό αριθμούσε 814 κατοίκους. Το 1851 επί Βασιλέως Όθωνα ήταν 454 και το 1897 επί Βασιλέως Γεωργίου Α΄ μόλις 33. Αυτό δικαιολογείται από το γεγονός ότι δεν ήταν πλέον απαραίτητη η διαμονή σε τέτοια απρόσιτη περιοχή. ΄Ετσι στις αρχές του αιώνα βρέθηκε ήδη ερειπομένο όπου οι κάτοικοί του εγκαταστάθηκαν κυρίως στα πεδινά της Μεσσηνίας.
[Επεξεργασία] Λαογραφία
Χαρακτηριστικό έμεινε το δημοτικό τραγούδι που λέγεται ως "επιτραπέζιο" (της τάβλας) σε πολλά χωριά της Μεσσηνίας και Αρκαδίας:
-
-
-
- Λάμπει ο Ήλιος στα βουνά
- λάμπει και στα λαγκάδια
- λάμπουν και στ΄ Αρκουδόρρεμα
- οι Κολοκοτρωναίοι ....
-
-
[Επεξεργασία] Εκφράσεις
Παλαιότερη έκφραση ήταν και η Σαν νάρθες απ΄ τ΄ Αρκουδόρρεμα! Που λεγόταν σε χαρακτηρισμό ατόμου αγροίκου μεν χωρικού αλλά αγνού προς την διαφθορά των πόλεων.
