Dacia Maraini

Vikipedi, özgür ansiklopedi

Dacia Maraini (13 Kasım 1936 - Fiesole, İtalya) İtalyan yazardır. Aristokrat bir Sicilya ailesi olan Alliata di Salaparuta'ya mensup sanatçı Topazia Alliata ile, kökeni Ticino, İngiltere ve Polonya'ya uzanan, özellikle Tibet ve Japonya hakkında yazmış olan Floransalı etnolog ve dağcı Fosco Maraini'nin kızıdır. Maraini, kadın sorunlarına yoğunlaştığı çok sayıda oyun ve roman yazmış ve eserleriyle birçok ödül kazanmıştır. Ödülleri arasında, L'età del malessere (1963) ile kazandığı Formentor Ödülü, Isolina (1985) ile kazandığı Premio Fregene, La lunga vita di Marianna Ucrìa (1990) ile kazandığı Premio Campiello (İtalya'da yılın kitabı ödülü), Buio ile kazandığı Premio Strega sayılabilir.

[değiştir] Yaşamı

Daha küçük bir çocukken, İtalyan Faşizminden kaçmak için 1938 yılında ailesiyle birlikte Japonya'ya taşındı. Askerî hükümeti tanımayı reddettikleri için 1943 yılından 1947 yılına kadar bir Japon toplama kampında esir tutuldular. Savaştan sonra İtalya'ya dönen aile, Maraini'nin annesinin ailesinin yanına, Sicilya'da Palermo'ya bağlı Bagheria kasabasına yerleşti.

Kısa süre sonra anne ve babası ayrılınca babası Roma'ya yerleşti. Bir kaç yıl sonra on sekiz yaşına gelen Maraini de babasının yanına Roma'ya gitti.

Milanolu ressam Lucio Pozzi ile evlendi ancak dört yıl sonra eşinden ayrıldı. 1962'den 1983'e kadar yazar Alberto Moravia ile birlikte yaşadı.

1966 yılında Maraini, Moravia ve Enzo Siciliano, del Porcospino tiyatro kumpanyasını kurdular ve yeni İtalyan oyunları sergilemeyi hedeflediler. Bu oyunların içinde Maraini'nin La famiglia normale, Moravia’nın L’intervista, Siciliano’nun Tazza oyunlarının yanı sıra Carlo Emilio Gadda, Goffredo Parisi, Juan Rodolfo Wilcock ve Tornabuoni'nin oyunları da sayılabilir.

1973 yılında, yalnız kadınlar tarafından yürütülen Teatro della Maddalena 'nın kuruluşuna yardımcı oldu.

Maraini tanınmış ve günümüzde de eser vermeye devam eden verimli bir yazardır.

[değiştir] Eserleri

1962 - La vacanza
1963 - L'età del malessere (Formentor Ödülü)
1973 - Memorie di una ladra
1974 - Donne mie (şiir)
1975 - Donna in guerra
1975 - Maria Stuarda
1978 - Mangiami pure (şiir)
1978 - Stravaganza
1985 - Isolina (Premio Fregene)
1990 - La lunga vita di Marianna Ucrìa (Premio Campiello, İtalya'da yılın kitabı ödülü)
1991 - Viaggiando con passo di volpe (Ödülleri: Mediterraneo 1991 ve Città delle penne 1992)
1991 - Veronica, meretrice e scrittora
1993 - Bagheria
1994 - Voci (Ödülleri: Napoli 1995, Sibilla Aleramo, 1995)
1997 - Dolce per sé
1998 - Se amando troppo
1999 - Buio (Premio Strega, 1999)
2000 - Fare teatro (1966-2000)
2004 - Colomba