Zecerstwo
Z Wikipedii
Drukarnia na transatlantyku TSS Stefan Batory.
Zecerstwo - dział poligrafii zajmujący się ogółem czynności prowadzących do uzyskania obrazu kolumn publikacji gotowych do druku. Dzieli się na dwie podstawowe fazy: skład i łamanie (a także równoległe z nimi nadawanie korekty). Skład to samo utworzenie tekstu, a łamanie to wprowadzenie tekstu na kolumny i połączenie go tam z materiałem ilustracyjnym. Od czasów Jana Gutenberga do końca XIX wieku zecerstwo polegało na układaniu pojedynczych czcionek wraz z innymi elementami graficznymi. Prace zecerskie usprawniło wynalezienie odlewarek do całych rzędów tekstu - wierszy linotypowych, jak i wprowadzenie szeregu innych metod automatyzyjących pracę zecerni (tastry i odlewarki monotypowe), a następnie wprowadzenie fotoskładu i wreszcie DTP.
Spośród zawodów zecerskich można wyróżnić dwa podstawowe:
- zecer (składacz, w żargonie zwany także dzięciołem) - osoba tworząca skład zecerski czyli składajaca teksty (a także tabele)
- metrampaż (łamacz) - osoba wykorzystujaca ten skład do formowania kolumn
Podział ten był o tyle istotny, że sam proces ułożenia z fizycznych elementów całego tekstu był na tyle pracochłonny, że odbywał się poza kolumną, bezpośrednio na blacie stołu zecerskiego. Ze składu zecerskiego robiono odbitki kontrolne (szczotki), nanoszono korektę i dopiero jak tekst był gotowy to włamywano go na kolumny dzieląc (łamiąc) szpaltę na łamy i formując z nich kolumny układając je z resztą justunku oraz z różnego rodzaju elementami stanowiącymi materiał ilustracyjny.
Zecerstwo, jako ogół materialnych procesów przetwarzania tekstu, jest terminem historycznym wypartym dzisiaj przez procesy niematerialne zwane elektronicznym składem i łamaniem publikacji lub określane skrótem pochodzącym z języka angielskiego – DTP.
Zobacz też: doskład, łamanie tekstu, przełamanie tekstu, przeskład tekstu, skład tekstu, sztylet zecerski.
