Zasadźca
Z Wikipedii
Zasadźca to w średniowieczu, 1180 Schultetus, 1249 Sculte, człowiek zajmujący się sprowadzaniem osadników (np.: o określonych specjalnościach: kowali, złotników) na tereny, które właściciel ziem chciał zagospodarować, a następnie organizacją pracy i ściąganiem danin w naturze i robociźnie od mieszkańców gminy.
W późniejszym okresie przywódca wsi wyznaczany przez pana feudalnego spośród kmieciów, gburów - (sołtys). Do jego przywilejów należał, wybór dwóch dowolnych łanów w siole, jednak na czas wojny musiał się z samopałem (kuszą) stawić, i co szóstego kmiecia ze sioła przywieść z widłami, cepem bojowym albo powęzią.
