Zagubiona przyszłość
Z Wikipedii
Zagubiona przyszłość - powieść science fiction Krzysztofa Borunia i Andrzeja Trepki drukowana w odcinkach na łamach Ilustrowanego Kuriera Polskiego w 1953 roku, jako książka wydana po raz pierwszy w 1954 roku (ze zmianami recenzenckimi). W wersji pierwotnej ukazała się w 1957 roku. Trzecie wydanie ukazało się w 1986 roku nakładem Iskier.
Jest to pierwszy tom kosmicznej trylogii. Pozostałe to: Proxima i Kosmiczni bracia.
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
CM-2 czyli almeralitowy satelita Celestia wyruszyła w końcu XX wieku z Układu Słonecznego w kierunku Alfa Centauri. Od wielu pokoleń (jest rok 2407) w beznadziejnej podróży unosi na swych pokładach około pięciu tysięcy ludzi. Niewielkie społeczeństwo jest silnie podzielone na kasty niewolników, robotników, techników, naukowców, rządzących. Wybucha konflikt, zakończony szczęśliwie dzięki interwencji ludzi z innego statku kosmicznego - Astrobolidu. Dzięki temu uda się powrócić na Ziemię.
Spis treści:
- 1. Do czytelników
- 2. Z prasy
- 3. Część I - Celestia
- 1. Niezwykła umowa
- 2. Tajemnica przestaje być tajemnicą
- 3. Ślepe magazyny
- 4. Iskra na prochy
- 5. Łańcuch zagadek rośnie
- 6. Odcięci od świata
- 7. Między życiem a śmiercią
- 8. Pojedynek
- 9. Pierwsze uderzenie
- 10. Sieć
- 4. Część II - Ziemia woła
- 11. Oni
- 12. U źródeł prawdy
- 13. Bez maski
- 14. Płomień buntu
- 15. W potrzasku
- 16. Na spotkanie przyszłości
- 17. Inny świat
- 18. Nieugięci
- 19. Partia Powrotu
- 20. Ostatni z rodu Greenów
- 5. Epilog
