Zaburzenia węchu
Z Wikipedii
Zaburzenia węchu (dysosmia) - to upośledzenie lub zmiana odczuwania wrażeń węchowych.
Za odczuwanie bodźców węchowych odpowiedzialne są następujące struktury (tworzące drogę węchową):
- pole węchowe - obszar o wielkości około 2,5 cm znajdujący się w błonie śluzowej przedniej części przegrody nosa.
- dwubiegunowe komórki węchowe, których jedne wypustki znajdują się w polu węchowym, natomiast drugie przechodzą przez blaszkę sitową do opuszki węchowej tworząc tzw. 'nici węchowe'
- nici węchowe wnikają do tzw. opuszki węchowej i oplatają komórki mitralne tworząc kłebuszki węchowe odpowiadające za proces integracji informacji węchowej.
- pasmami węchowymi odchodzącymi od kłębuszków węchowych informacje kierują się do ośrodków C.U.N o różnym rozwoju filogenetycznym, między innymi do wzgórza, układu limbicznego oraz obszaru węchowego kory mózgowej, zlokalizowany od haka skroniowego po środkową część powierzchni płata czołowego.
Zaburzenia węchu dzielimy na ilościowe i jakościowe.
[edytuj] Ilościowe zaburzenia węchu:
- anosmia - całkowity brak zmysłu węchu
- hiposmia - osłabienie powonienia
- hiperosmia - nadwrażliwość węchowa
[edytuj] Jakościowe zaburzenia węchu:
- parosmia - odczuwanie nieprawdziwych zapachów
- pseudoosmia - błędne odczuwanie zapachu (złudzenia węchowe)
- phantosmia - halucynacje węchowe
- agnosmia- utrata zdolności rozpoznawania znajomych zapachów
 |
Przeczytaj też zastrzeżenia dotyczące pojęć medycznych na Wikipedii! Wikipedia:Wikiprojekt Nauki medyczne • Portal:Nauki medyczne |
|
