Wojna domowa w Szwajcarii
Z Wikipedii
Szwajcarska wojna domowa 1436-1450.
W roku 1436 zmarł hrabia Fryderyk VII z dynastii Toggenburgów. Hrabia nie pozostawił po sobie potomka oraz nie spisał testamentu, co stało się powodem zaciekłej walki o pozostawione dziedzictwo pomiędzy kantonami Zurychu i Schwyz. Z oboma kantonami Fryderyk VII zawarł bowiem tuż przed śmiercią sojusze obronne. Burmistrz Zurychu Rudolf Stussi chciał pozyskać głównie hrabstwo Uznach oraz księstwo Gaster. W roku 1438 wojska ze Schwyz zajęły obszar Walensee, co zmusiło Zurych do zastosowania blokady dostaw zboża do tego kantonu. W roku 1440 siły ze Schwyz oraz z kantonu Glarus wyruszyły w kierunku sprzymierzonego z Zurychem kantonu Sargans. Poniewaqż Zurych odmówił pośrednictwa kilku zagrożonym kantonom, zdecydowały się one wystapić po styronie Schwyz. Każdego roku do 1443 r. wojska szwajcarkich miast związkowych poustoszyły rejony Zurychu. W tym czasie zdobyły zurychskie miasta Feusisberg, Freienbach i Wollerau. W roku 1440 Zurych zmuszony został na skutek wyczerpania swoich sił do zawieszenia broni z przeciwnikiem.
Gdy w roku 1442 Fryderyk III ukoronowany został na króla Niemiec, władze Zurychu zwróciły mu odebrane w roku 1424 hrabstwo Kyburg i dały mu wolną rękę w kwestii odbicia Aargau w zamian za przyrzeczenie wykupienia utraconego hrabstwa Uznach i obrony Zurychu. Król wysłał swoich rycerzy do miasta na czele doświadczonych dowódców Hansa von Rechberga oraz Thuringa von Hallwil. Na wieść o tych wydarzeniach sprzymierzone kantony szwajcarskie wypowiedziały Zurychowi wojnę i zajęły miejscowości Bremgarten oraz Baden. W bitwie pod St. Jakob nad rzeką Sihl, odniosły one częściowe zwycięstwo zabijając m.in burmistrza Zurychu, Stussiego. Zurych w dalszym ciągu obstawał przy zwrocie hrabstwa Uznach. Po ośmiu miesiacach zawieszenia broni, działania wojenne rozpoczęły się na nowo. Po zdobyciu Greifensee i mordzie na załodze miasta (Masakra w Greifensee) siły związkowe rozpoczęły oblężenie Zurychu i habsburskiego Rapperswill. W tej sytuacji Fryderyk III zwrócił się o pomoc do króla francuskiego Karola VII. Ten wysłał armię Armanaków (nazywaną tak od ich dowódcy Bernarda Armanak) do Bazylei. Siły Armanaków wzmocnione zostały przez wojska zurychskie. Doszło do bitwy pod Pratteln. Francuzi zajęli wioski leżące na rzeką Birs. Szwajcarzy przypuścili atak który zniósł straż przednią Armanaków i zaatakowali most na rzece, gdzie natknęli się na siły główne Francuzów. W miejscowości St. Jakob nad rzeką Birs Szwacarzy zostali rozgromieni przez otaczające ich siły francuskie. Straty Francuzów były jednak tak wysokie, że ci dodatkowo zaszokowani niekonwencjonalnymi formami walk Szwajcarów wycofali się z zajetych terenów. W roku 1446 Fryderyk III ponownie spróbował zaatakować Szwajcarów. Jego armia została jednak rozbitaw bitwie pod Ragaz. Dnia 12 czerwca 1446 r. reńskiemu margrabiemu z Konstancji na kongresie pokojowym udało się nakłonić obuie strony do podjęcia rozmów pokojowych. Rozmowy były trudne i przeciągały się i dopiero w roku 1450 zwasnione strony zawarły pokój. Zurych zmuszony został do rozwiązania swojego sojuszu z Austrią po czym otrzymał z powrotem utracone ziemie z wyjątkiem spornych terenów Uznach i Windegg, które dostały się pod panowanie kantonów Schwyz i Glarus.
